Praca idealna - HORSEMANSHIP :)

Odkąd sięgam pamięcią chciałam pracować z dziećmi.

Jeszcze w gimnazjum, liceum będąc i nie do końca wiedząc w jakim kierunku pójdę i co tak dokładnie mnie interesuje. Kiedy już wybrałam Fizjoterapię to założenie nie uległo zmianie.

Dzieci od zawsze mnie fascynują. Ich beztroska, czerpanie z życia całymi garściami. Radość z gąsienicy spotkanej na drodze, zachwyt nad samolotem mknącym po niebie. Ich bezpośredniość, chęć odkrywania, zdobywania wiedzy i dociekliwość.

Jednocześnie odbywając jedne, drugie, dziesiąte praktyki w kolejnych szpitalach krakowskich czułam, że szpitale mnie przytłaczają i będzie mi się tam bardzo ciężko odnaleźć.

W między czasie pojawił się ON, pojawiły się konie (moja wielka miłość jeszcze z czasów dziecięcych), pojawiła się myśl, że może to wszystko jakoś połączyć.

Stworzyć całość.

Urodził się Wojtuś a ja wiedziałam, że nie wyobrażam sobie pracy z dala od niego. Nie wyobrażam sobie nie widzieć wszystkich jego pierwszych razów. Poza tym wiedziałam, że Wojtuś nie będzie jedyny :)

Konie stały się rozwiązaniem idealnym dla nas wszystkich.

Mam pracę 3 minuty od domu a w dodatku czerpię z tego zajęcia wielką satysfakcję. Mam kontakt z ludźmi co mi jako osobie do pełni szczęścia jest niezbędne.

Cenię sobie też obcowanie z naturą wszelaką.

Cudowna chwila:

koń wyczyszczony, osiodłany, ujeżdżalnia przyszykowana na jazdę. 

Wszystko w stanie najwyższej gotowości i została chwila, moment. Siadam na środku ujeżdżalni w pełnym spokoju oczekiwania, koń tuż przy mnie także wyczekuje. Czekam na pierwszego w dniu klienta, błogostan absolutny. Drzewa szumią, ptaki ćwierkają, raz na jakiś czas zaszczeka pies w oddali. Zapach siana, trawy, koni. Czasem przebiegnie sarna lub zając skraść nam buraki z pola (w tym roku są jak szarańcza :P ). 

Relaks, nawet myśli nie zakradają się do głowy jest zbyt cudownie.

Potężnym atutem jest dla mnie także to, że mam pracę aktywną fizycznie, że nie siedzę w miejscu. Nie znoszę czterech ścian i nie znoszę zamknięcia.

Tu chodzę, biegam, ba nawet skaczę przez przeszkody, przenoszę belki jestem w ciągłym ruchu nawet jeśli nie muszę :P

  

Co motywuje ludzi którzy do nas przybywają do jazdy konnej ?

Ohh cała masa różnych powodów każdy ma swoje umotywowanie ale łączy ich jedno - przyjemność. Czy to ciekawość, czy to wyzwanie każdy tu przyjeżdża z uśmiechem na ustach. Koń to taki zwierz którego chyba nie sposób nie obdarzyć uczuciem. W mojej branży kontakty z ludźmi są bardzo pozytywne. 

Moje ulubione momenty podczas jazdy ?

Mam takie momenty dwa, ponad wszystkimi innymi:

- Kiedy maluch (3-5 latek) jadąc na koniu po raz pierwszy puszcza się dwoma rączkami

- Kiedy starszak (powyżej 7 roku życia) po raz pierwszy kłusuje (kłus, drugi co do szybkości chód koński)

To mój motor napędowy. Ta duma która rozpiera, ta satysfakcja nie do opisania, to szukanie zachwytu na twarzy rodzica, babci, cioci. Kocham.

Nader cieszy też to, że większość osób wraca. To pokazuje, że warto, że robię coś dobrze albo przynajmniej całym sercem i ludzie to doceniają.

Jestem instruktorem rekreacji.

Moim nadrzędnym zadaniem jest nauczenie ludzi tych dużych i tych nieco mniejszych miłości i szacunku do konia. Jeździec z koniem musi współpracować, musi zrozumieć jego koński punkt widzenia, to jaki jest czego się boi  czym się kieruje.

Wielki sport, jazda wyczynowa, zawody - to mnie nie dotyczy. U nas liczy się porozumienie i zrozumienie zwierzęcia.

HORSEMANSHIP - ot co !!!