Zazdroszcze im

Zazdroszczę im

Rzadko czegoś zazdroszczę, nie leży to w mojej naturze. Nie myślę o tym czego nie mam a cieszę się tym co mam. To cecha wrodzona którą bardzo sobie cenie bo ułatwia bycie szczęśliwym.

Jednak tego jednego zazdroszczę okropnie i patrzę z zachwytem każdego dnia...

 

 

... jak moje dzieci fantastycznie się dogadują, jak się kochają, jak dobrze im kiedy to drugie jest obok.

Oczywiście nie zawsze jest kolorowo. Krzyki i walka wokalna o zabawki to norma. Jednak to tez urok posiadania siebie nawzajem.

 

 

Posiadanie rodzeństwa to coś co nigdy nie było mi dane. Zawsze zazdrościłam innym dzieciom braciszków i siostrzyczek.

Koleżanka, kuzyn to nie to samo. Teraz to widzę i czuję jeszcze mocniej.

 

 

Obserwuje tworzącą się między nimi więź. Więź nie widzialna, niewysłowioną, więź na całe życie. To jak Wojtuś się o Ale troszczy jak we wszystkim co robi naśladuje mnie, cytuje, tłumaczy pomaga wstać, wyciera nos. Jak się bawią obok siebie, choć jeszcze często osobno to gdy drugiego brak jest nudno.

 

 

 

Kiedy Wojtek jest w przedszkolu wcale nie jest mi łatwiej, coś zrobić w domu. Gdy go nie ma Ala za kompana do zabawy i wiernego towarzysza musi mieć mnie. Wierci się, kręci, marudzi nie może się odnaleźć.

Kiedy są razem już nic i nikogo im nie trzeba.

Zazdroszczę im tego ogromnie i mogłabym na nich patrzeć godzinami jak odkrywają świat pospołu.

Bo choć Ala umie jakieś 20 słów ,Wojtuś z zadziwiającą łatwością się z nią porozumiewa.

 Dialogi z ostatniej chwili:

 

Ala: Hał, hał

Wojtuś:  Tak to jest piesek on robi hał, hał. To jest nasz Jesterek, nie bój się, on nie gryzie.

 

Wojtuś czyta książkę Ala natrętnie kładzie mu na czytaną właśnie stronę konika:

Ala: Hahaha

Wojtuś: Tak to jest konik

Ala: Hahaha

Wojtuś: Tak to jest konik on robi hahaha

Ala: Hahahah (20 razy później...)

Wojtuś: Alusia zobacz tam jest mamusia, zanieś jej konika, ona jeszcze go nie widziała :P

(taktyka genialna)

Ala pisk i brum brum (traktor u sąsiada ruszył) z przerażeniem w oczach:

Wojtuś: Nie bój się, tu nie ma traktorka, on jest daleko tam gdzieś w polu

Ale pełne zrozumienie i spokój :)

Ala szarpie za bramkę wyjściową na podwórku:

Wojtuś: no coś ty, gdzie ty chcesz iść?

Ala: tu :P

Wojtuś: A po co tam? Tam auta jeżdżą i obcy cię może zabrać. Tam nie wolni iść bez mamy słyszysz !!!

Alusia kiedy tylko wsadzi jeden paluszek pomiędzy drzwi prysznicowe z miejsca wchodzi do środka. W kapciach, w ubraniu. Biegnę trzymam drzwi od prysznica. Ala krzyczy, siada na ziemię i tupie nogami. Ja jej mówię że niewolno bo będzie mokra.

Wojtuś na to wchodzi i ze stoickim spokojem oznajmia: Pozwól jej troszkę, przecież nic się nie stanie (:P)

Ja: Przecież sobie zmoczy całe ubranko i się przeziębi.

Wojtuś: To ją rozbierz (:P)

Ja: Ale jest chłodno bo się nie pali w piecu, nie mogę jej rozebrać bo będzie jej zimno.

Wojtuś: No cóż Alusia musisz poczekać do wieczora teraz nie ma takiej możliwości.

Zrozumiała wyszli razem z łazienki a ja z rozdziawioną buzią zostałam w środku

Porozumienie w minutę nie ma to tamto !!! :D