Komiksy, uwielbiałam. W moim rodzinnym domu jest wielka kolekcja Kaczorów Donaldów. Lubiłam też te o Kajku i Kokoszu. Zaczytywałam się nimi i z wielka niecierpliwością czekałam kiedy ukaże się kolejny numer. Komiksy w zestawieniu z książkami to całkiem inna bajka. W naszym domu komiksów do tej pory nie było. Stwierdziłam, że może czas to zmienić, może warto wprowadzić mojego starszaka w ten niezwykły świat, sekwencyjnych historyjek obrazkowych.

Wydawnictwo Egmont wprowadziło w ostatnim czasie kilka ciekawych tytułów, kontynuacji, kolejnych części serii. Pomyślałam, że to idealna okazja, aby zobaczyć czy to już dobry czas dla Wojtusia.

I okazuje się, że to nie to. Dlaczego? Z jednej prostej przyczyny, komiksy nie powinny być moim zdaniem czytane przez osoby trzecie. To przygoda którą powinno się przeżyć sam na sam z bohaterami. Śledzenie obrazek za obrazkiem sytuacji i czytanie dialogów wraz z pokazywaniem palcem co kto mówi i co robi, na co trzeb zwrócić uwagę, to jakby nie to samo. Rozprasza wręcz i wprowadza zbędny chaos. 

Jeszcze rok i jestem pewna, że świat komiksów stanie dla Wojtka otworem. Bo komiksy to krótkie zdania, szybka akcja. Na początek nowej drogi ze słowem czytanym doskonały pomysł. 

A komiksy mamy wyborne !!!

Na pierwszy ogień zapraszamy do wioski Smerfów. Bo kto ich nie uwielbia.

Ja z największą przyjemnością wróciłam do tej krainy i przeczytałam sobie komiks od deski do deski za jednym tchem. Rewelacyjna podróż w czasie muszę przyznać. 

Nie igra się z postępem to najnowszy komiks z udziałem tych zabawnych niebieskich ludków. Smerfy bawią od lat i nadal są bardzo aktualne. Moje dzieciaki chętnie je oglądają, choć bardzo ciężko je wyłowić wśród bajek dla dzieci. 

O czym opowiada komiks o tym, że praca się opłaca a lenistwo, wygodnictwo i wysługiwanie się nowoczesnymi technologiami i wynalazkami które wszystko za nas zrobią bywa zgubne w skutkach. Bo jak się okazuje nawet robot głupi nie jest i swój rozum ma.

Komiks cieszy i bawi ale wprowadza też odrobinkę morału.  Pracuś jak to Pracuś potrafi zdziałać cuda, od smerfa do smerfa, od maszyny do maszyny i cała wioska smerfów pod nieobecność Papy Smerfa, została zmechanizowana do granic możliwości. Smerfom nie pozostał niemal nic tylko leżeniem.

Ale to nic nie robienie, sprawia, że zaczyna się im przewracać w małych główkach, wręcz przestają szanować maszyny które odwalają za nich każdą robotę. W końcu sprawa odwraca się o 180 stopni i maszyny buntują się przeciwko swoim panom i władcom. 

Nic nie jest w życiu za darmo, do dobrobytu łatwo przywyknąć, lecz umordowane roboty przejęły kontrolę nad Smerfami i przestało być tak cudownie jak być miało...

Kto rozwiążę konflikt ? Kto oceli smerfy ? Czy roboty przejmą kontrolę nad wioską smerfów ?

Super jest to, że ilustracje są takie jak być powinny, czyli ukazujące smerfy takimi jakimi je pamiętam. Nie znoszę tych nowoczesnych przeróbek i wygładzenia. Właśnie te ilustracje mają urok i charakter.

Nie igra się z postępem

Wydawnictwo: Egmont

Autor: Philippe Delzenne, Thierry Culliford

Ilustrator:  Ludo Borecki, Pascal Garray

Oprawa: twarda

Liczba stron: 48

Rok wydania: 2016

Mój magiczny świat

Autor: Bill Watterson

Tłumaczenie: Piotr Cholewa

Tytuł oryginalny: It's A Magical World

Wydawca oryginalny: Universal Press Syndicate

Rok wydania oryginału: 1996

Seria: Calvin i Hobbes (#11 w serii)

Liczba stron: 168

Format: 215x165 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Papier: offsetowy

Druk: cz.-b. + kolor

Wydanie: II

Data wydania: styczeń 2016

Prosta dynamiczna kreska. Krótkie historyjki, od ponad 30 lat ukazują się w gazetach i bawią do łez.

Czasem czarno-białe innym razem w kolorze. Błyskotliwe, sarkastyczne, ironiczne - komiksy na poziomie. Komiks który aż tryska inteligentnym żartem. 

Dzięki czemu wychodzi on na wyższy poziom, nie jest tylko opowiastką dla dzieci, choć opowiada o przygodach 6 latka i jego pluszowego tygryska. W mojej opinii jako lektura całościowa dużo trafniejszy dla starszych dzieci (9-10 lat). Co nie oznacza, że młodsi z niej nic nie zrozumieją. Znajdziecie tu zarówno lekkie i nieskomplikowane opowiastki jak i takie które wymagają uruchomienia szarych komórek. 

O kim ta opowieść? O Calvinie, 6 latku z mocno wybujała wyobraźnią i kreatywnością jakiej strach się bać!

O dziecku które potrafi wyprowadzić z równowagi każdego. Posiada wiernego przyjaciela tygryska Hobbesa, w którego siła swej fantazji tchnął życie i nie potrafi zrozumieć jak ktokolwiek w tej groźnej bestii może widzieć pluszowego przytulaka. Hobbes to pluszowy przyjaciel chłopca i jego wierny towarzysz. Jego sarkastyczne komentarze dodają historyjkom wyjątkowego smaczku :) 

Calvin ma rodziców, bardzo sfrustrowanych i zmęczonych życiem. Poza głównymi bohaterami i rodzicami, poznacie tu też Zuzię sąsiadkę Calvina, której chłopiec notorycznie dokucza. Podobnie zresztą jak Pani Kornik nauczycielce. Jest też Rosalyn opiekunka.

Zwariowane pomysły, cięty język i błyskotliwe uwagi potrafią poprawić humor. Absurdalne sytuacje i fantastyczny dowcip autora bawią do łez.

Komiksy których nie należny oceniać, ni krytykować tu trzeba wejść w opowieść i śmiać się, rozładowywać negatywne emocje. Z każdym komiksem złe nastroje, stres, nerwy spływają po człowieku jak przysłowiowa woda po kaczce. Masowe rażenie !

Bill Watterson około 30 lat temu porzucił pracę w Agencji Reklamowej, by oddać się swej pasji - tworzeniu komiksów. Nie było łatwo ale ktoś po długich staraniach docenił jego twórczość i geniusz i tak do dziś trwa ta opowieść. A fanów komiksom wciąż przybywa.

I choć sam twórca już zakończył, tworzenie komiksów, ich wznowienia publikowane są nadal po dziś dzień. Nie tylko w gazetach ale również w zbiorczych wydaniach, takich jak to które dziś opisuję. W Polsce takie właśnie albumy ukazały się nakładem Egmontu. To prawdziwa gratka dla miłośników twórczości Wattersona. Wydawnictwo nie ograniczyło się bowiem do jednej publikacji, ale wypuściło całą ich serię. Co ogromnie mnie cieszy, mimo iż moje dziecko do nich nie dorosło, to moje wewnętrzne dziecko aż podskakuje z radości  :)

 Znakomity, kultowy, wspaniały komiks, który spodoba się każdemu, niezależnie od wieku, a na dodatek da satysfakcję także tym, spragnionym wyższych wartości.

Calvin i Hobbes zapraszają do swojego magicznego świata :)