Nie ma nas, nie ma w sieci, bo spędzamy czas ze sobą, rodzinnie, w cudownej atmosferze. Dzielimy razem każdą chwilę, czerpiąc z niej moc i wyciskając do ostatniej kropli. Dlatego nie ma nas i nie będzie jakiś czas chyba, że tak przelotem, na chwilkę jak dziś. Komputer poszedł w odstawkę i służy jedynie do oglądania świątecznych seansów familijnych i służy nam to służy, ogromnie.

W tym roku magia Świąt pokazała nam swoją wielkość. Cuda te wyproszone i wyczekiwane jednak się dzieją, przekonałam się o tym nie raz. Tak czekaliśmy, wypatrywaliśmy tej zimy, tej prawdziwej. Tak liczyliśmy na choć marny puszek za oknem. Aż tu drugiego dnia Świąt, niebo sprawiło nam frajdę nieziemską. Prezent pod choinkę o jakim śniliśmy. Mamy śnieg, nie wiemy na jak długo, za suchy na bałwana, za mało na sanki czy narty ale jest i cieszymy się każdym płatkiem, brykając po zaspach dwa razy dnia. Nie marudzimy nic a nic tylko wskakujemy w ciepłe kombinezony i z czerwonymi nosami toniemy w bieli. Uwielbiam taką zimę, mroźną, białą i pełną radości, blask choinki i dźwięk kolęd od razu nabiera innego wymiaru, no i ciepły kompocik po takim spacerku ach co to za smak :) 

Zdjęcia (choć wątpliwej jakości) są można by rzec historyczne, bo oto na nich uwieczniony dziś został pierwszy w pełni świadomy kontakt Alusi ze śniegiem :)

Z tego świątecznego zabierania i radości nie złożyłam Wam życzeń świątecznych więc teraz dzielimy się z Wami naszą poświąteczną frajdą i pozytywną energią życząc Wszystkiego co najlepsze, zdrówka, spełnienia kilku marzeń, wielu powodów do radości i tego abyśmy potrafili je dostrzec oraz aby ten nadchodzący rok był co najmniej tak wspaniały jak ten przemijający :) 

WIARY, NADZIEI I MIŁOŚCI moi drodzy :)

Bez zbędnych wstępów zapraszam na garść świątecznych inspiracji :)

Miał być post kreatywny ale robimy dużo na raz, wszystko jest w połowie zrealizowane i ciężko coś ukończyć. Bo porządki, po świąteczne przygotowania, bo goście, bo rozjazdy. Więc post kreatywny będzie w późniejszym terminie ale za to pochwalimy się co nam się wczoraj udało zdziałać z adwentowym zadaniem pt "Świąteczna sesja fotograficzna" :)

Powiem tak, to było najtrudniejsze zadanie dla mnie z całego adwentowego kalendarza :P

Alunia sama to model idealny (dlatego ma najwięcej zdjęć nadających się do publikacji :P), Wojtuś to trudny facet, ale oni oboje razem to już czyste szaleństwo i jeden pisk :P Co mi wyszło to mi wyszło, przygotowania trwały dłużej niż samo zdjęć cykanie, a po sesji byłam mokrutka hahaha ale pamiątka jest :)

 Dzieje się u nas dużo, nie nadążam już z sprzątaniem. Trudno, taki urok macierzyństwa kreatywnego. 

Wszędzie bibuła, kolorowe arkusze papierów, brokat, klej, farby, nożyczki, taśmy, sznurki :)

Ach, będzie pięknie w te Święta Bożego Narodzenia :) Szkoda słów dzielimy się kolejnymi inspiracjami :)

1) Anielska ozdoba naokienna

Potrzebujemy:

- Kartek papieru białego około 5-6 oraz jednej żółtej (na aniołki i aureolki technicznego, na płatki śniegu rysunkowego lub do drukarek)

- Kleju

- Brokatu

- Sznurka / tasiemki

- Taśmy

- Nożyczek

Przyznam, że ta recenzja będzie baaardzo pozytywna bo walizka ta była już dawno na mojej liście must have. Po pierwsze dlatego, że dzieciaki nie posiadają żadnej zabawki w typie jeździka a takie zabawki zawsze wywołują u nich same pozytywne emocje. Po drugie nie posiadając pokoju dziecięcego staram się dobierać rzeczy które będą wielofunkcyjne i będą zajmowały mało miejsca, ta walizeczka to w zasadzie urzeczywistnienie tych cech. Przyznam, że czekałam na nią z wielką ekscytacją i ciekawością, zastanawiając się czy spełni moje oczekiwania.

Czy nie będzie wywrotna? Czy faktycznie będzie mogła służyć za jeździk? Czy Wojtuś będzie mógł na niej usiąść (wagowo) ? Czy faktycznie będzie na tyle pojemna aby stać się walizką ? Czy będzie lekka i poręczna a za razem wytrzymała ?

Każdy z nas ma swojego Anioła Stróża takiego który nad nami czuwa, który ratuje nam nie raz życie, chroni od wszystkiego co złe. Zawsze bardzo mocno to wierzyłam i do dziś dnia, mam przed oczami obrazek który wisiał nad moim łóżkiem gdy byłam maleńka, dwoje dzieci w ciemnym lesie przycupniętych, na kamieniu otoczonych przez wilki, które Anioł okala skrzydłami.

Anioł to postać bardzo mi bliska, uwielbiam anioły, lubię czuć ich obecność wokół siebie, będąc jeszcze małą dziewczynką kolekcjonowałam je i ta dość już pokaźna kolekcja nadal jest w miejscu mojego dzieciństwa, bo Anioły wypełniały dom taką cudowną magią i ciepłem.

Jeden wielki absurd, cięta riposta (na poziomie light) i duża dawka ironii.

Brak zasadniczo morału i wartości edukacyjnych.

Brak większego sensu i jakiejś wyczuwalnej logiki. 

Czytało mi się ją rewelacyjnie !!!

Bez oczekiwań, tak po prostu dla przyjemności, brałam ją co wieczór i w pięć minut pokonywałam kolejny rozdział, kolejną scenę z życia bardzo niebanalnych i cudacznych smoków.

Blogosfera Canpol Babies to specjalny program stworzony z myślą o mamach (przyszłych i obecnych) prowadzących blog o tematyce związanej z ciążą macierzyństwem.

Blogosfera Canpol Babies zaprasza wszystkie chętne mamy blogerki do testów i recenzowania produktów na forum swojego blogu.

Zasady są banalnie proste, zgłaszasz chęć testowania, otrzymujesz produkt do testów i masz 30 dni na opublikowanie swojej opinii, proste ? Bardzo proste !

Czasu na testy jest dużo, więc napisanie rzetelnej opinii o produkcie to nic trudnego.

Będąc członkiem blogosfery, możesz także otrzymać produkt do organizacji konkursów z udziałem czytelników i fanów blogu.

Ja z ogromną chęcią spróbuję szczęścia i zgłoszę się do testów :)

Wy też spróbujcie i zostańcie członkiniami blogosfery.

Więcej informacji

Blogosfera Canpol Babies

Przez komputerowe zawirowania (brak dostępu do konta) post opóźnił się dwa dni ale może jeszcze kogoś zainspirujemy, kto wie. Ja tego roku jestem mocno opóźniona ze wszystkim i przyznaje bez bicia, że w wielu wypadkach poszłam na łatwiznę korzystając z zeszłorocznych uszytków i znalezionych pomocy.

Z efektu jestem zadowolona i zapowiada nam się cudowny i pracowity adwent :)

No i mamy tego roku dwa czekoladowe kalendarze adwentowe - pierwszy raz dwa :)

Zebrało się troszkę pomysłów i znów mogę Wam podsunąć parę inspiracji.

Nie wszystkie są wyjątkowo mądre, kreatywne i edukacyjne.

Niektóre podpunkty to po prostu fajna zabawa, bo zabawa sama w sobie też jest baaaardzo atrakcyjna.

Dla zainteresowanych tematem

Część pierwsza 

Startujemy !!!

Słoik na nudę  

My jeszcze swojego nie mamy, bo Wojtuś nie umie czytać i generalnie takiego słoja na razie nam nie trzeba.

Jednak na pewno powstanie i to zapewne jeszcze tej zimy, na przyszłość.

Bo to naprawdę fajny pomysł żeby zachęcić dziecko do różnorodnych, ciekawych zajęć jednocześnie wymagającej jego działania, inwencji czy kreatywności.

Pomysł jest prosty do słoika wrzucamy karteczki na których znajdują się hasła ze sposobem na nudę.

Dobrze zrobić je na grubym papierze tak aby były wielokrotnego użytku, bądź też przyklejenie takich karteczek na patyczkach logopedycznych.

Wykonanie takich patyczków oraz wszystkie zdjęcia zawarte w tym poście znajdziecie

TUTAJ

Masz już dziecko? Może jesteś w ciąży? Albo dopiero planujesz potomstwo? Jeżeli na któreś z tych pytań odpowiedzieliście twierdząco, to znaczy że nas sklep internetowy jest właśnie dla Was.

Nasza firma powstała w jednym z najważniejszych momentów w naszym życiu, wtedy kiedy spodziewaliśmy się naszego pierwszego dziecka.

Poprzednią edycję śledziliśmy z boku tylko się przypatrując.

Tym razem chcieliśmy się przyłączyć do zabawy.

BUDUJEMY WIEŻĘ

Wojtuś budował, Alusia nie burzyła (a to z jej strony spory wkład :P) a mama podawała kolejne książki plus minus dbając o odpowiednią kolejność alby nie nastąpiła katastrofa budowlana. 

Wieża wszyła pokaźna biorąc pod uwagę fakt, że tworzy ją mniej więcej połowa naszej kolekcji książek dla dzieci. Znalazły się w niej tylko te książki które są w ciągłym obiegu.

Ale książek nam zawsze mało i chcemy jeszcze jeszcze jeszcze więc za rok potrzebna nam będzie drabina - lub pomoc taty :P

Jak co roku o tej porze właśnie planuję zakup książek.

Lista jak co roku jest niemożliwie dłuuuuuga obecnie 23 pozycje.

Jednak chciałam się nią z Wami podzielić i poradzić się przy okazji.

Teoretycznie są to książki sprawdzone, przynajmniej większość. Zanim każda z nich została wpisana na listę została wrzucona w wyszukiwarkę i zweryfikowana. Przy niektórych pozycjach są pogrubione czerwone pytania może znacie na nie odpowiedź. Będę wdzięczna za uwagi na ich temat w komentarzu.
Zapraszam:

Obchodziliśmy wczoraj bardzo ważny dzień:

25-lecie Konwencji o Prawach Dziecka,innymi słowy Światową Konstytucją Praw Dzieci. 

Nasze społeczeństwo jest nadal nie świadome krzywdy jaką wyrządzić dzieciom może przemoc fizyczna, psychiczna i emocjonalna. Boimy się reagować, nie chcemy się wtrącać. Uważamy że to co się dzieje za ścianą to nie nasza sprawa. Jednak dzieci same nie sprostają tak trudnej sytuacji, nie obronią się, nie poradzą sobie z własną bezbronnością. Dzieci tkwiące w domu gdzie agresja jest normą nie będą krzyczały o pomoc, uznając to za zwykłą rzecz, cierpiąc po cichu. Co więcej spirala przemocy się nakręca i te dzieci kiedyś w podobny sposób będą traktowały własne potomstwo. Rodzice i opiekunowie małych ofiar przemocy czują się bezkarni, akceptowani przez społeczeństwo które milcząc daje przyzwolenie na dalsze traktowanie w ten sposób swoich małych obywateli.

Czy tak musi być?

Tak być nie może, tak być nie powinno !!!

Za każdym razem kiedy odwiedzała nas 3 letnia kuzyneczka Kusiątek przywoziła ze sobą lale, dzidziusia Annabel. Kuzyneczka kiedy tylko widzi Wojtka odkłada lala i pędzi w wir zabawy a wtedy do akcji wkracza Ala. Nosiła, tuliła, wpatrywała się. Osobiście byłam pod wielkim wrażeniem tak empatycznej reakcji i zabawy rocznego dziecka. Widziałam ze szmacianki to już nie to samo, że nie bawi się nimi z taką miłością. Pomyśleliśmy, że przyszedł czas na zmiany.

Porządek z dwójką dzieci między 1 a 4 rokiem życia to nie lada wyzwanie.
Aby było to jakkolwiek realne mam pewne założenia, zasady których się trzymam.
Trzymam się bardziej lub mniej, wiadomo trzeba być elastycznym.
Większość reguł jest zgodna z teorią Monessori.
Część nieco zmodyfikowana, część to owoc mojego dochodzenia do pewnych wniosków.
Oczywiście wszystko się płynnie zmienia, bo to co tyczy się Wojtusia, ni jak na razie się ma do Alusi.
Jednak tak czy siak postanowiłam się z Wami podzielić moimi/naszymi zasadami.

Kiedy wybieramy się w podróż, zwłaszcza tą daleką, bagaży zawsze jest aż nadto.
Oczywiście bierzemy zawsze na wyrost bo nigdy nie wiadomo ile par ubrań dzieciaki dziennie będą potrzebowały, ile butów przemoczą itd itp :) Paradoksalnie najwięcej rzeczy zawsze potrzebuje najmłodszy członek rodziny. Bo jeszcze pieluszki, bo chusteczki, bo nocnik, bo tylko swój kubek, bo swoje to i tamto.

Zawsze bierzemy ze sobą też najbliższego (aktualnie, bo to sprawa zmienna) przyjaciela tak aby zwłaszcza po śród-dziennej drzemce dzieciaki miały koło siebie coś (kogoś) znajomego.

Wojtek zawsze ładuje do walizki swoją smoczą poduchę. Ala ładuje zazwyczaj wszystko co ma oczy :P
Chcąc, nie chcąc prowadząc codzienne obserwacje Aluni, nie miała żadnych wątpliwości co będzie strzałem w 10 jako prezent mikołajkowy - lalka dzidziuś. Wszystkie inne misie i lale na tą okazję zostały już spakowane i wyjechały na wakacje (na strych). Ponieważ lala będzie tylko ta, stanie się z pewnością towarzyszką wszelkich eskapad.

Nasza lala jako nowy członek rodziny, poza wszelkimi domowymi wygodami, będzie miała zapewnione najlepsze (i najpiękniejsze) z najlepszych warunków do wojaży.

Nosidełko marki BOBO 

Nosidełko idealne do auta, idealne jako łóżeczko turystyczne.
Doskonałe na prezent ale o tym zaraz :)

Witajcie, krótko zwięźle i na temat

Proszę o kontakt ze mną

magda.kusss@gmail.com

na zgłoszenie się do mnie Pani Danuta ma 5 dni

Dobranoc :)