Uwielbiam te książeczki, bo nie są to leksykony wiedzy, a jednak w dużo pełniejszy i bardziej przyjazny dziecku sposób pokazują sedno i kwintesencję tematu jaki jest podejmowany. 

Różaniec z Maryją, Droga Krzyżowa z Jezusem, Komunia Święta, Spowiedź Święta... teraz czas na Masze Świętą. Książka nie pokazuje nam Eucharystii na zasadzie Ksiądz robi/mówi to czy tamto a wzięło się to stąd czy stamtąd. Tu mamy piękny dialog Jezusa z małym czytelnikiem. Jezus który jest narratorem prowadzi dziecko przez Mszę i obrzędy odnosząc się do sytuacji z własnego życia. Ja posiłkuje sie przy tym książeczką typowo leksykonową, która pokazuje dziecku krok po kroku co ksiądz robi i co wtedy mówi a potem czytam kolejny rozdział publikacji którą dziś pokazuję. W ten sposób Wojtek (Ala jeszcze jest za mała, to publikacja dla dzieci szkolnych), dużo pełniej zaczyna pojmować obrzędy i znaczenie słów i gestów. Jeszcze nie jest to nie wiadomo jak bardzo świadome uczestniczenie w Eucharystii, ale jednak ta publikacja dużo dała. Moim zdaniem cała ta seria jest doskonale dopasowana do dzieci w wieku tuż przed Pierwszą Komunią Świętą, dla takich właśnie dzieci bym ja dedykowała. Pięknie ubogaca i uwrażliwia na istotę tematu jaki porusza dana część.

``Roll & Wall: Wspinaczka`` to gra autorstwa Wojciecha Grajkowskiego, gra można by rzec typowo losowa. Co prawda można mieć swoją taktykę, ale priorytetowe znaczenie ma tu jednak łut szczęścia. Ja jestem typem bardziej zachowawczym i nie lubię ponosić ryzyka, mój najstarszy syn często jedzie po bandzie i tym samym albo w kilka chwil rozkłada mnie na łopatki albo spada z wielkim łoskotem i wtedy swoje mozolne zwycięstwo odnosi moja pokora i cierpliwość (mówię tu o wersji podstawowej rozgrywek). Więc taktyka, czy też podejście do tematu można mieć rozmaite a o zwycięstwie i tak zadecydują ostatecznie kości.
Ma to swoje wielkie plusy, bowiem jak w każdej tego typu grze, może grać w nią każdy i wszyscy mają równe szanse, na zdobycie szczytu. Wiek, spryt, bystrość, szybkość nie mają tu aż takiej ceny jak w innych tytułach, dzięki czemu to doskonały tytuł familijny.

Moje dzieci jeszcze nigdy nie były w cyrku, znają go tylko z bajek, z książek i z moich opowieści. Znają go dokładnie takim jakim jest on przedstawiony w pokazanej dziś grze. Klauny z czerwonymi nosami i wielkimi perukami, tańczące słonie, misie na rowerku, nieustraszeni pogromcy lwów. Osobiście chciałabym ogromnie zabrać dzieci na cyrk z prawdziwego zdarzenia, taki który wywołuje jedynie uśmiech, pokazuje niezwykłe umiejętności ludzkie a nie jest męczarnią dla dzikich zwierząt. Moim dzieciom cyrk kojarzy się ze wspaniałą przygodą i taki klimat też niesie ze sobą gra od Granny. Gra jest rewelacyjna i zaskakująca pod wieloma względami. Mam w domu graczy w wieku lat 6 ciu oraz prawie 9 ciu lat i tak oni jak i ja, mamy przy rozgrywkach moc frajdy. Są oczywiście, jak to w cyrku, momenty grozy, okrzyki radości ale i potupy złości, kiedy wkrada się negatywna interakcja czyli ktoś nam przestawi element, który był nam niezbędny lub nasza starannie budowana wieża z cyrkowych akrobatów runie z łoskotem. Nie mniej jednak bez względu na całą paletę emocji, ta gra, to obecny numer jeden, wśród co wieczorne wybieranych pudełek z planszówkami.
Jeżeli macie początkującego gracza lub dziecko młodsze, 5-6 letnie, to polecam rozpocząć na spokojnie, od treningu przenoszenia klocków a potem od rozgrywek dwuosobowych które są dużo bardziej przewidywalne i łatwiejsze do rozpracowania. Im więcej graczy tym trudniej opanować sytuację i to też dla starszych graczy jest najfajniejsze.
Zainteresowani ? Zapraszam dalej, ale cyrk, mówię Wam :)

Wiara to podstawa. Podstawa wszystkiego na czym budujemy nasze życie, nas samych. 

Jest codzienność, są problemy, są radości i smutki, jest nauka, praca, rodzina, przyjaciele, wakacje, pasje i to wszystko co składa się na każdego z nas, ale dla mnie bazą tych wszystkich rzeczy jest wiara. Wiara, która zwłaszcza w obecnych czasach nie jest łatwa, ciągle podburzana, obrażana, wyszydzana i poniżana. Wiara, która od zawsze skłania do zadawania pytań. Wiara która nie jest eksponatem w muzeum, starocią, czymś co zostało ustanowione tysiące lat temu i takim pozostaje do dziś. To wiara która żyje, jest wciąż odkrywana i tworzona na nowo, stale.

Dziś zapraszam na zabawy jesienne w sensorycznym wydaniu. 

Oczywiście można się też tu bawić przy pomocy kredek, plasteliny czy innych środków ale my postawiliśmy na woreczek z żelem i koraliki. Ciekawe doznania czuciowe i trening logiki w jednym. 

Labirynt w wersji dla młodszych i starszych, lub innymi słowy dla początkujących i tych bardziej wprawionych. Grafomotoryka w nowym wydaniu. 

Zapraszam na filmik, a wszystkie użyte karty pracy można pobrać na końcu tego wpisu.

U nas żaden temat nie może przejść obojętnie koło pasteli i tak mamy jesienne rozcieranki.

Dziś nie jedna a 10 prac. A mianowicie naszych 10 ukochanych jesiennych drzewek. Są proste i wszystkie oparte na gotowym wydruku drzewka. Nie skupiają uwagi na samym drzewie tylko na jego listowiu i tu dajemy spory wycisk małym rączkom. 

Ozdoba okienna, witraż - w postaci sowy. Bardzo prosty do wykonania. To tylko wycięty szablon z tektury falistej, podklejony taśmą klejącą do którego Alicja przyczepiła piórka z cieniutkiej prasowanej bibuły. Oczy z kolei zrobiłyśmy z papilotek oraz ruchomych oczek w wersji XL. 

Szybka i prosta praca a za razem efektowna.

Szczoteczki do zębów szybko się zużywają, jednak zanim je wyrzucicie, można z nich zrobić użytek. Cudownie się nimi nakrapia farbę na kartkę. Jeżeli przed nakrapianiem położycie na tej kartce wycięty szablon jesiennego liścia, to po skończonej pracy powstanie Wam piękny efekt. 

Wspaniale wygląda tak ślad po zdjętym szablonie jak i sam szablon położony na pustej kartce.