Nie dawno na blogu pokazywałam encyklopedię dla dzieci szkolnych (TUTAJ) dziś coś zgoła innego, Encyklopedia dla najmłodszych wydana przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia. Jest to książka sztywnostronicowa w sporym formacie, bliskim A4 na którą składa się 14 rozkładówek podzielonych na tyle samo działów. Taka encyklopedia to zbiór obrazów z najbliższego otoczenia które dziecko ma w swojej najbliższej przestrzeni i uczy się je poznawać przez co również uczy się świata i rozmaitych zależności jakie w nim obowiązują.

"Moja pierwsza encyklopedia obrazkowa" Jana Kallwejta to zbiór obrazów podzielonych tematycznie, którzy porządkuje, jak na encyklopedie przystało, otaczający nas świat.

Książka należy do przedziału wiekowego 0-6 co zdecydowanie potwierdzam, choć w teorii Wojtek zbliża się ku końcowi tej grupy wiekowej, to zainteresowanie książką i wielka kłótnia o nią, zdecydowanie pokazują, że przyciąga dzieci.

Zamieszczone w książce działy to *kształty, kolory, cyfry, *części ciała i ubrania, *rodzina i emocje, *pokój i jego wyposażenie, *dom z pomieszczeniami, *kuchnia oraz artykuły spożywcze, *plac zabaw, *pory dnia i pogoda, *pory roku, *wieś, *dzikie zwierzęta, *przedszkole, *obrazki związane z podróżą, 

* miasto

Książka jest pisana obrazem więc tekst jedyny jak znajdziecie znajduje się w tytule danej rozkładówki. Poza tym go nie ma, dzięki czemu z książki w pełni samodzielnie mogą korzystać maluszki w każdym wieku. Te najmłodsze będą przeglądać, starsze uczyć się słów, kolorów, kształtów a najstarsze budować ładne wypowiedzi i zadawać coraz to bardziej wyszukane pytania. Zamieszczone ilustracje prowokują do pytania i wypowiadania się. Zwracają dziecięcą uwagę na pewne rzeczy i pozwalają maluszkom odnieść się do swojego życia codziennego. Dowolna interpretacja to silna strona szkrabów a z każdą kolejną tego typu książka języczek się rozwiązuje i maluszek czuje się coraz lepiej w świecie słowa mówionego. Już widzę te zafascynowane roczniaki i półtoraroczniaki które wciąż pytają a to ? A to ? A to ? Wodząc paluszkiem od obrazka do obrazka. 

Dodatkową formą rozrywki, jest zabawa zaproponowana przez autora polegająca na odnajdywaniu na każdej ze stron, zajączka, skaczącego to tu to tam po każdej ze stronic. 

Obrazki są różnorodne jedne przedstawiają sceny z życia inne przedmioty, jeszcze inne części ciała oderwane od całej postaci ludzkiej. Niebanalne i wyraziste, porozkładane tu i ówdzie zapełniające każdą rozkładówkę obrazy wiążą się z danym działem czy zagadnieniem. Proste grafiki, z wyraźna kreską i takimi też barwami. Mnie osobiście podobają się średnio na jeża, wole bardziej bajkowe grafiki nie mniej jednak moje dzieciaki nie wyrażają żadnego sprzeciwu i są zachwycone publikacją, tak więc odbiorcom się podoba. Co istotne mimo dużego nagromadzenia obrazów nie ma chaosu, a to jest istotne. Jednolite tło ładnie ogranicza zawartość każdej rozkładówki i dzięki temu obrazy są czytelne i wyraziste dla kilkulatków. Obrazy są tak stworzone, żeby jasno obrazowały to co obrazować mają, nie ma tu abstrakcyjnych ilustracji ciężkich do odszyfrowania. Dzięki temu, że brakuje tekstu nie ma zbędnych dodatkowych elementów co jeszcze rozjaśnia całość. Zasadniczo po co kilkulatkowi podpisy takie jak : koń, dom czy zjeżdżalnia. Nawet jeżeli dany przedmiot jest mu nieznany, podpis niczego nie rozjaśni, wszak Bąbelek nie umie czytać i nie wspomoże się literkami. Potrzebny jest tu jedynie ktoś starszy, kto pomoże nazwać to co nie nazwane i tyle. Generalnie od nas rodziców zależy jak wykorzystamy tą książkę, jak poprowadzimy przez nią dziecko. 

Sztywne stronice z pewnością przetrwają "czytelnicze"potyczki niejednego maluszka i będą przechodzić z rąk do rąk z dziecka na dziecko a być może nawet z pokolenia na pokolenie.