Czy Wy też tak jak my lubicie podróżować ? Nie koniecznie autem, samolotem, nawet nie koniecznie na nogach choć te formy są, rzecz jasna najbardziej satysfakcjonujące i najprzyjemniejsze, to my równie mocno uwielbiamy podróżować... palcem po mapie, a w zasadzie po książkach. Ja wiem mamy dobę internetu, można wszystko zwiedzić wirtualnie. Pewnie że można, ale książki to inna rzeczywistość i jak dla mnie żadne internety ich nie zastąpią. I dziś taka własnie książka, jedna z tych obok których osobiście ja jak i moje najstarsze dziecko nie potrafimy przejść obojętnie. Książka pełna miejsc które powoli zamierają, nikną, giną i które zostały w niej zebrane i uchwycone tworząc ten niezwykły zbiór cudownych kadrów i opisów.  Miejsca, które trzeba zobaczyć zanim bezpowrotnie przepadną

Niezwykła publikacja dla miłośników piękna, historii cywilizacji, cudów natury, niesamowitych miejsc na globie. Dla wielbicieli magicznych wrażeń estetycznych. Fotografie jakie tu umieszczono zapierają dech. Oczywiście chciałabym móc zobaczyć choć 1% tych wszystkich miejsc na własne oczy, ale na razie cieszę się iż mogę je odkryć strona po stronie z Wydawnictwem Olesiejuk i moim Wojtusiem. 

Kiedy dostałam katalog z nowościami Wydawnictwa Egmont, w oko wpadły mi małe książeczki. Małe książeczki które opisują wielkie emocje, małych ludzi. Pomyślałam, że to musi być coś co przynajmniej warto wziąć w ręce i przejrzeć z dziećmi, analizując jednocześnie świat ich własnych emocji. Moją pierwszą myśl poparł fakt iż książeczki cieszą się wielką popularnością poza granicami polski. Seria zwie się MR MEN i MAŁA MISS, a są to kieszonkowego formatu książeczki, które przedstawiają w zabawny, pełen humoru sposób uczucia towarzyszące każdemu z nas, ale przede wszystkim to uczucia, których uczą się nasze dzieci. Uczą się je rozpoznawać i z nimi żyć. Te emocje nie zawsze są pozytywne, nie zawsze łatwe ale wszystkie muszą współistnieć bo taki jest człowiek. 

Spokojny sen noworodka to prawdziwy skarb, błogo śpiący maluszek zwłaszcza w nocy ale także i w dzień to marzenie. Już w szpitalu słyszałam jak noworodek sobie dużo podje to śpi...

Może i jakiś tam przeciętny, statystyczny noworodek owszem, ale na pewno nie mój !!!

Mój Noworodek, już w szpitalu miał w nosie spanie, podskakiwał na każdy dźwięk lub nagle włączone światło i bacznie obserwował czy też nasłuchiwał co się dzieje wkoło. Druga kwestia jest taka, że jeżeli taki noworodek jest pierwszym dzieciątkiem, to ma zgoła inne warunki do spania, niż taki oto nasz Jakub, który od rana do nocy, ma w tle stale wojujące starsze rodzeństwo. 

Zresztą czy się kłócą czy kochają i bawią w najlepsze, to tak czy siak jest głośno. 

Można próbować uciszać, ale jednak, dzieci są dziećmi i zabawa to ich świat podobnie jak wzajemne docieranie się, a spróbujcie się docierać szeptem. Pewnie, że nie muszą zaraz wrzeszczeć ale kłócenie się po cichu nie wchodzi w grę, w końcu emocji nie poskromią. Dlatego warto mieć sposób na zagłuszenie tego co się dzieje w tle. Warto też mieć sposób na wyciszenie maluszka kiedy emocje szaleją i ciężko je ukoić. 

U nas się to sprawdza zwłaszcza w godzinach wieczornych kiedy Kuba o 18:00 udaje się (wraz ze mną) na nocny sen a starszym dzieciom jak i reszcie domu takie pomysły nie w głowie. 

Po wszystkich wieczornych rytuałach pozasypialniowych, zamykamy drzwi a w progu staje nasza strażniczka Małpka MYLA. Staje w progu drzwi i odcina hałas zewnętrznego świata, sprawiając iż wszystko staje się bardziej kojące, błogie, przygaszone. Jej świecące policzki, delikatnie rozświetlają mrok i sprawiają, że oczy same się mrużą, nie tylko bobasowi ale i mnie. 

Nie powiem żebym po całym męczącym dniu, sama nie potrzebowała ukojenia i odcięcia. 

Nawet nie jestem sobie w stanie wyobrazić jak traumatycznym i odbijającym się na całym życiu dziecka doświadczeniem jest rozwód rodziców. Dwie ukochane osoby, osoby którym się ufa bezgranicznie, nie potrafią dłużej ze sobą żyć i rozmawiać. W mojej głowie to koniec świata i runięcie fundamentu, na jakim dziecko buduje swoje życie. Irenka główna bohaterka dziś przedstawionej książki, kiedy ją poznajemy po rozwodzie rodziców, mieszka w starym domu babci.
Tata po wyjeździe do Anglii postanowił tam zostać i ułożyć sobie życie na nowo.

PWN to wydawnictwo któremu ufam. Nie mamy wielu tytułów ale każdy który trafił w nasze ręce jest bardzo wartościowy. Dlatego kiedy odkryłam w nowościach książkowych dla dzieci tytuł 

"Dlaczego ryby nie toną?" i inne ważne pytania - bardzo chciałam zajrzeć do środka. Takie książki dla małych (i dużych) ciekawskich, zawsze są u nas w cenie, więc nie ma ryzyka że się nie przyjmą. W tej serii pojawiła się swego czasu książka o sztuce a tym razem autorka pragnie zabrać młodego czytelnika do fascynującego świata natury. Opowiada o pojawieniu się zwierząt na Ziemi, o ich gatunkach, zwyczajach, wyjątkowych cechach, umiejętnościach adaptacji do zmieniającego środowiska oraz o miejscu człowieka wśród innych stworzeń. 

Światowy (Międzynarodowy) Dzień Kota – święto obchodzone corocznie 17 lutego we Włoszech (od 1990) i Polsce (od 2006) mające podkreślić znaczenie kotów w życiu człowieka, niesienie pomocy wolno żyjącym i bezdomnym zwierzętom, które miały kiedyś dom, ale go straciły, a także uwrażliwienie ludzi na często trudny koci los.