Szkoła przed nami, matematyczny bakcyl złapany, czytanie opanowane, nad pisaniem sobie pracujemy na spokojnie, bo ręka Wojtkowa jaka jest taka jest, kaligrafem nie będzie. 

Jeżeli chodzi o przyrodę, geografię, historię nie mam najmniejszych obaw. Jedyne co pozostaje do zgłębienia na dobrą sprawę, to gramatyka i ortografia. Obawiam się ich tym bardziej, że sama jestem totalnym dysortografem, co z pewnością czasem wychodzi tu na blogu. Jak z wypracowań nie miałam niższej oceny niż 5+ aż do ukończenia liceum, tak z dyktanda nie miałam nigdy wyższej oceny niż 2. Postanowiłam wiec zobaczyć jak podchodzi się w obecnych czasach do gramatyki i ortografii, jak to ugryźć, od czego zacząć, wsiąść je obie pod lupę. I choć myślę, że nie będziemy jeszcze do września się za to brać, zaczęłam szukać żeby się nie obudzić z przysłowiową ręką w nocniku. Lepiej być przygotowanym niż potem na szybko coś usiłować zdziałać. Ponieważ w naszym przedszkolu i szkole często bywa przedstawiciel Olimpu, miałam możliwość wglądu w dziś pokazywane zeszyty aktywizacyjne i tym samym stwierdziłam, że chcę je mieć w domu. 

Gramatycy i Ortograficy na START to seria książek do trzech pierwszych klas szkoły podstawowej. Książeczka jest bardzo sprytnie stworzona. Każda klasa to oddzielny tytuł. A każdy tytuł ma dwie strony. Otwierając zeszyt z jednej strony możemy rozpoczynać przygodę ortograficzną, obracamy zeszyt i otwieramy z drugiej a tam czeka na nas ortografia. Jest to bardzo fajny i przystępny układa. Podobnie zresztą jak i całość ćwiczeń i zadań. Estetycznie, kolorowo, przyjemnie. Tematy są tak dobrane aby zainteresować młodych odbiorców i zachęcić do samodzielnej pracy. Dlatego też polecenie nie są długie, posiadają fajną dużą czcionkę i są jasno sformułowane. 

Alunia z Wojtkiem przepadają za labiryntami. Dlatego między innymi, dziś odsłona druga serii książeczek aktywizacyjnych wydawnictwa Adamada która się zwie Plac Tajemnic. Tym razem chciałam wam przedstawić Wesołe labirynty w całej swej okazałości. 

Zadania jakie się w nich znajdują, są kierowane do dzieci w zakresie wieku 4-6 lat.
Zgadzam się tak plus/minus, bo faktycznie są one zróżnicowane pod względem trudności i skomplikowania, jednak uważam, że również 7-8 latek znajdzie tu coś dla siebie i częścią labiryntów nie pogardzi. Ja od razu zrobiłam podział Ala robi pierwsza, wszystko co da radę, resztę robi Wojtek.

Uwielbiam klocki, uwielbiam jako rodzic przede wszystkim za ich wszechstronność. Można je dopasować do wieku dziecka, o jego zainteresowań. Cudownie zajmują czas, pochłaniają dzieci bez reszty. Dziecko.jest skupione, skoncentrowane, dąży do celu bo wie, że jego nagrodą będzie nowa stworzona zabawka. Klocki uczą też, że nie wszystko można mieć od ręki, że trzeba sobie na nagrodę zapracować. A kiedy zabawka się znudzi, zawsze można zabawkę przerobić, na cokolwiek młody człowiek zechce a ograniczeniem tu będzie już tylko wyobraźnia.

Pisałam ostatnio o nagrodach książkowych na koniec roku szkolnego, jednak tej książki, choć należy do tej samej serii Kolorowej klasyki wydawnictwa GREG, jakoś nie mogłam włożyć między pozostałe tytuły. Ta książka to jedna z moich ukochanych lektur szkoły podstawowej, którą zapisałam w sercu po dziś dzień. Dlatego zasługiwała na oddzielny wpis.
O psie, który jeździł koleją - pamiętacie tą lekturę? Książkę która jest niezwykle piękna ale i za razem ogromnie smutna. Jest to jedna z pierwszych lektur, które nie skończyły się po mojej myśli. Bohaterski pies, przyjaciel, czworonóg który oddał swoje życie za życie człowieka.

Książka która do nas trafiła, posiada cudowne ilustracje, twardą oprawę, wyrazistą i dużą czcionkę oraz znakomitej jakości papier ale posiada jeszcze coś co zasługuje na wyróżnienie. Płytę z audiobookiem. Ja wiem książki powinno się czytać, ale czasem zwyczajnie lubię skorzystać z przywileju jaki dają audiobooki i razem z dziećmi wyciągnąć się wygodnie, zamknąć oczy i tylko słuchać.

Koncentracja dobra rzecz, warto ją wyćwiczoną mieć. 

Nie każdy młody człowiek, ma ja od razu na wysokim poziomi, większość z nas musi się jej nauczyć, zwłaszcza kiedy otoczenie koncentracji nie sprzyja. A taki stan rzeczy mamy w przedszkolu, szkole oraz w każdej rodzinie wielodzietnej hahahaha.

Jak fajnie wprowadzić dziecko w pojęcie roku, miesięcy, dni, dat ?

Podsunąć im kalendarz. Kalendarz nie byle jaki bo oto stworzony na miarę ich potrzeb i możliwości. Kalendarz który nie podąża od dnia do dnia tylko wodzi maluchy od okazji do okazji od święta do święta i przygotowane na każde z nich ma jakieś zadanie, łamigłówkę pracę do wykonania. Twój pierwszy kalendarz to nietypowy zeszyt aktywizacyjny który zawiera wybór wielu świąt – typowych, nietypowych oraz okazjonalnych. Każdy miesiąc zawiera swojego przedstawiciela który nas zapozna z tymi okazjami i zaprosi nas do zabawy. 

Wewnątrz znajdziemy kolorowanki, labirynty, puzzle, kolorowanki wedle kodu, ćwiczenia grafomotoryczne, zadania kreatywne, zadania trenujące logiczne myślenie, bystrość oczka, wprowadzające pierwsze pojęcia matematyczne oraz wiele innych.

Lubicie eksperymenty ? No oczywiście, nie wyobrażam sobie innej odpowiedzi. Lubia je mali i duzi. Na sami hasło eksperymenty, moje dzieci się ożywiają i wykazują, pełna gotowość do podjęcia wszelkich działań. Kiedy wypatrzyłam ten zestaw wiedziałam, że on przeniesie nasze domowe doświadczenia, na wyższy stopień wtajemniczenia. Doskonały sprzęt na długie wakacyjne dni - kiedy dzieci opuszczają szkolno-przedszkolne mury i trzeba wymyślić coś ekstra do robienia. 

Jeżeli macie System PUS w domu, to wiecie, że jest wspaniały i że znakomicie się sprawdza w pracy z dziećmi. Uczy samodzielności, wspomaga koncentrację, na pewno bawi ale także uczy. Wszystko zależy od tego na jakie książeczki postawicie. Jeżeli o tym Systemie Edukacji nie wiecie nic odsyłam Was do naszego pierwszego wpisu TUTAJ. Z Systemem PUS możecie wspierać edukację polonistyczną, przyrodniczą, matematyczną, językową, religijną a także koncentrację i logiczne myślenie (o czym szerzej niebawem) możecie także podrzucić dziecku sprawdziany z wiedzy ogólnej, w mojej opinii bardzo przydatne w okresie zerówkowo-wczesnoszkolnym. 

Zabawa z PUS-ami polega na rozwiązywaniu zadań zawartych w książeczkach i jednoczesnym układaniu klocków w zestawie kontrolnym. Po zakończeniu zadania dziecko samo sprawdza, czy odpowiedź ułożona z klocków jest poprawna i zgodna z wzorem kontrolnym pokazanym w książeczce przy rozwiązywanym zadaniu. System PUS obejmuje ponad 100 książeczek o różnej tematyce, zawierających zadania i ćwiczenia o różnym poziomie trudności.

Wojtko już od września ruszy do pierwszej klasy, dlatego postanowiłam wesprzeć go również nowymi książeczkami, które pomogą mu co nieco a poprzez ulubione ćwiczenia, sprawdzi posiadaną wiedzę i swoje możliwości. 

Prosty i estetyczny przybornik na podręczne przybory piśmiennicze. Nie zajmuje dużo miejsca a jeśli współgra z kolorystyka otoczenia, będzie również stanowił ciekawą ozdobę pokoju.

Jak można w prosty sposób wykorzystując pracę z gliną stworzyć nawet z maluszkiem piękny prezent dla mamusi, babci czy choćby dla ukochanej koleżanki z przedszkola. 

Papież Franciszek, wie jak trafić do serc ludzkich, tych dorosłych, tych młodych ale również dziecięcych. Papież Franciszek kocha ludzi, to widać na pierwszy rzut oka. Kocha wszystkich bez wyjątku, przez co jest doskonałym przywódcą duchowym. Warto podążać za kimś tak charyzmatycznym, kto całym sobą, pokazuje, co to znaczy wierzyć, co oznacza miłosierdzie, co oznacza widzieć Jezusa w drugim człowieku.

Papież często się pokazuje publicznie, często przemawia, podróżuje ale na tym nie koniec.

On również zagrał w filmie i stał się bohaterem nie jednej publikacji. To sprawia, że bardzo szybko zagościł w naszych sercach jako ktoś bliski. Teraz czas na przedstawienie Papieża najmłodszym. Myszorek Jorge to seria dwóch tytułów, w których poza Myszorkiem, Papież Franciszek jest głównym bohaterem. 

Książki przybliżają maluchom, nie tylko postać papieża ale także przekazują inne ważne treści i wartości. Autorem obu publikacji jest Stefano Gorla. Redaktor tygodnika, dwóch miesięczników oraz periodyków a także kilku publikacji skierowanych właśnie do dzieci. Takie doświadczenie z pewnością ma znaczenie.

Dziś bardzo ciekawa seria książek od wydawnictwa PWN, wokół której krążyłam już trzy lata. Jednak sama dla siebie tych książek nabywać jakoś nie czułam wewnętrznej potrzeby. Czekałam aż moje dzieci troszeczkę podrosną aby moc choć w najmniejszym procencie, razem z nimi przyjrzeć się im z bliska.

Seria to  9 tytułów a wśród nich Fizyka, Optyka, Chemia, Biologia, Anatomia człowieka, Zoologia, Matematyka, Modelarstwo i robotyka oraz książka o trudnym tytule Elektrotechnika, elektronika, miernictwo.

Dziś wpis z serii JUŻ CZYTAM, czyli skierowany do rodziców dzieci czytających. Nie tych które zaczynają czytać, ale tych które już znają pełen alfabet, wszystkie dwuznaki, zmiękczenia i inne urozmaicenia znajdując się w polskim języku.

Jednocześnie czytających ale może jeszcze niezbyt płynnie, a możne jeszcze niezbyt szybko lub szybko ale się zniechęcających długimi tekstami.

Jednym słowem w praktyce domowej u nas, są to doskonałe książki dla Wojtka na raz i dla Alusi na 4 razy. Dobrze przyswajalna czcionka. Niezbyt dużo tekstu na rozkładówce, za to maksymalnie dużo obrazu. Obrazu pięknego, nasyconego, tętniącego barwą i życiem, pogodnego i pełnego pozytywnej energii. Postacie w obu tytułach są bardzo przyjemne i budzą zaufanie, dobrze się lektury czyta ale równie przyjemnie ogląda. Takie grafiki to nagrody za włożony w czytanie trud.

Obie publikacje posiadają wartką i wciągającą fabułę. Jest ciekawie, pojawiają się rożne emocje, komplikacje czy trudności ale wszystko dobrze się kończy. Obie książeczki są z morałem, wiec nie tylko bawią i uczą czytania ale przekazują także pozytywne wartości.

Oba tytuły są pełne empatii i szacunku do drugiego, czy to zwierzęcia czy człowieka. 

Język jest prosty i zrozumiały już dla 4 latka. Choć jeżeli chodzi o umiejętności czytelnicze to mamy tu dość wymagające zbitki literowe.

Człowiek uczy się całe życie. A uczy się najwięcej kiedy wiedzy szuka albo kiedy... posiada dzieci. Ja należę do osób, które uwielbiają poszukiwać nowej wiedzy, niestety nie należę do ludzi, którzy kodują wiedzę na dłuższy czas. Treść książek, filmów, podręczników, różnorakich publikacji niestety zostaje po pewnym czasie wyparta i niewiele z niej zostaje na dłużej. Nie wiem z czego to wynika ale tak mam i już. Jakoś specjalnie mi to nie doskwiera, za to z wielką radością przyswajam nowe informacje na miejsce, które w mojej głowie stale się reorganizuje. Kiedy Wydawnictwo Świętego Wojciecha zaproponowało nam ta publikacje, byłam przekonana, że jest to bajka. Niedźwiedź żołnierzem... i możecie się śmiać ale nie miałam bladego pojęcia, że Wojtuś to nie postać fikcyjna ale najprawdziwszy polski żołnierz który zamiast munduru, posiadał brunatne futro a polscy żołnierze stali się jego rodziną. Przyznacie, że taka historia musiała się pojawić w literaturze dziecięcej, aż dziw, że trafiła w moje ręce po raz pierwszy. Zwierzęcy bohater i to nie wyssany z palca a najprawdziwszy z krwi i kości który stal się bohaterem nie tylko z nazwy. To coś tak nieprawdopodobnego i pokazującego jednocześnie mądrość i potencjał tkwiący w zwierzętach, ze aż niewiarygodne.

Niedźwiedź Wojtek służył w wojsku i walczył pod Monte Casino. Narratorem książki jest sam Wojtek, bardzo trafione to podejście w publikacji dla najmłodszych. Dorosłym żołnierzom dzieci by nie zaufały szybko, ale kiedy opowiada i snuje swoja historie zwierzak, dzieci są otwarte na jego słowa od pierwszych stron. Wojtek przemawia do dzieci prosto, tak na ich poziomie, mimo, że mówi o rzeczach trudnych. Z młodym czytelnikiem, łączy go tak wiele, niedźwiedź nie zawsze rozumie powagę sytuacji w jakiej się znajduje, kieruje się sercem, obserwuje, jest prostolinijny - zupełnie jak dzieci. Dlatego jeżeli o wojnie ma ktoś dzieciom opowiedzieć, to Wojtek jest znakomitą postacią aby to zrobić.

Wiara, jest dla mnie bardzo ważna, kiedy ona jest we mnie wszystko inne jest na swoim miejscu. Nawet kiedy jest źle, z NIM jest łatwiej, odnaleźć siebie, odnaleźć drugiego, znaleźć sens danej sytuacji i podnieść ciężar. Wiara w Boga, w lepszy świat, w to, że każdy z nas ma swoją misję tu na ziemi, że żyjemy po coś ale również wiara w ludzi, mimo czasów i wielu zawodów nieufna ale nadal tak silna. Nie jestem w tym trwaniu idealna, nie zawsze pamiętam, nie zawsze jest tak jak bym chciała. Czasem oddalam się niebezpiecznie, zdarza się.
Co z wiary chciałabym przekazać od siebie dzieciom? To co najpiękniejsze, ufność, siłę, potęgę, znaczenie dialogu z Bogiem, dostrzeganie go w każdym cm sześciennym naszego codziennego życia. W obecnych czasach kiedy jesteśmy zabiegani a pęd i stres przejmuje kontrolę tak ciężko o tym pamiętać, a przecież jutra może nie być...

Chcę, aby moje dzieci rozumiały wiarę i religię wewnętrznie, w sobie, duchowo, nie wkraczając na tym etapie zanadto w rytuały i "sztywne reguły". Jeżeli odnajdą GO w sobie, zrozumieją i odkryją poczują tą moc i przyjmą bezwzględnie z czysto dziecięcą otwartością i bezinteresownością tego jestem pewna, że WIARA rozgości się w ich serduszkach na długo i nie tak łatwo będzie ją stamtąd wykorzenić.

Takiej książki mi brakowało. Brakowało mi wieczorem, kiedy dzieci najedzone, pachnące i schowane pod kołderkami tylko czekają na wyciszającą wieczorną lekturę. Kiedy zobaczyłam ilustracje

Magdaleny Kozieł-Nowak, które na myśl przywodzą mi Dzieci z Bullerbyn, wiedziałam że jest cudownie. Tą książkę już dla samych ilustracji chciałam widzieć na naszej półce. Uwielbiam je, takie pastelowe, sielskie i anielskie, kojące moje nerwy po całym dniu. Jeżeli czyjeś grafiki mają wyciszyć moje emocje to właśnie tej ilustratorki. Są piękne i delikatne a za razem tętniące energią.
Miałam wielką nadzieję, że będą one współgrały z zawartością i treścią publikacji. Publikacji która po tytule i obrazie przywodziła mi na myśl cieplutki koc, ściszony głos i opowieści snute przy dźwięku cykających za oknem świerszczy. Najbardziej pasują nam wieczorem książki, historie które czyta się długo, które można przeżyć jak własne, zamyślić się zadumać i odpłynąć w błogi sen pełen przygód.  Moim dzieciom nie przeszkadza fakt iż nie jest to fabularny ciąg. Każde z opowiadań snuje i szepta nam do ucha o kimś innym, o innych przygodach.

Chcecie przepis na spokojne niedzielne popołudnie w ciszy, bez kłótni, bez ciągłego "mamo, mamo". W dodatku przepis, który zapewnia dzieciom czas spędzony na wytężonej pracy. Pozwalający im się wyżyć fizycznie. Trenujący koncentracje na zadaniu i taki który w efekcie tej pracy nagrodzi włożony wysiłek otrzymana zabawką.

Już kiedyś pisałam Wam o tej serii, którą z jednych Targów Książki w Krakowie na drugie targi sobie systematycznie uzupełniamy, bo uważam, że jest niezwykła i wartościowa. Jednak mam ochotę o niej Wam przypomnieć gdyż, oto w naszym domu pojawiła się kolejna, najnowsza część. Ponieważ to seria o której warto pisać, postanowiłam, że słów kilka skrobnę.

Dlaczego uwielbiamy tą serię, która zwie się Święci Uśmiechnięci?
Z kilku powodów. Po pierwsze ich autorką jest przeurocza, skromna i zawsze uśmiechnięta oraz bardzo życzliwa wobec każdego, pani Eliza Piotrowska, która zawsze znajduje czas dla swoich czytelników aby zamienić z nimi słowo. Autorka ma niezwykły dar pisania wierszem, jednocześnie wywołując uśmiech na twarzy czytelników oraz słuchaczy i zawierając najważniejsze fakty i przesłania na temat danego świętego. Ukazuje ona świętych w taki sposób iż stają się nam oni bliscy i czujemy, że są tacy jak my. Pokazuje ich bliskość z Bogiem, oraz te wyjątkowe Boże dary jakimi zostali obdarowani. Pokazuje ich wyjątkowość, pomimo tego że byli zwykłymi, szarymi ludźmi a ich niezwykłość i prawdziwe bogactwo tkwiło w ich wnętrzu. Ogromnie mnie cieszy, że seria się rozrasta, gdyż cudownie się te książki czyta a także wiele zapamiętuje. Są to publikacje doskonałe już dla przedszkolaków ale nadal ciekawe dla dzieci wczesnoszkolnych.
Do tej pory nakładem Wydawnictwa Święty Wojciech pojawił się na rynku następujące tytuły: „Święta Urszula Ledóchowska”, „Święty Franciszek”, „Święty Jan Bosko”, „Święty Filip Neri”, „Święty Mikołaj z Miry”, „Święty Jan Paweł II”, „Święta Faustyna Kowalska”, „Święty Brat Albert” oraz najnowsza książka którą dziś możecie sobie podejrzeć an zdjęciach. 

Mapy Mizielińskich to u nas hit po dziś dzień. Może książka nie jest już w stałym obiegu jak to było dawniej, ale kiedy już dzieci sobie o niej przypomną i z półki zejdzie to zajmuje ich na długi, długi czas. Dlatego kiedy zobaczyłam to nazwisko wśród nowości książek dla dzieci, od razu musiałam sprawdzić co w trawie piszczy. Jest to nowe wydanie bestselerowej pozycji o kosmosie, której tak na marginesie zupełnie nie znałam wcześniej. 

Mizielińscy tworzą niezwykłe publikacje tak pod kątem graficznym, jak i jeżeli chodzi o zawartość merytoryczną. Książka o kosmosie również jest nieszablonowa a za razem dopięta na ostatni guzik. Są tu informacje jakich ze świecą szukać w innych publikacjach. A dodać trzeba że publikacji o kosmosie u nas nie brakuje. Tu jesteśmy. Kosmiczne wyprawy, wizje i eksperymenty - to opowieść o tym jak naukowcy próbują kosmosowi wydrzeć jego tajemnice. Opowieść o tym jak człowiek odkrywa to co nieznane i tak przyciągające za razem. Przeczytacie o gwiazdach, planetach i czarnych dziurach, międzynarodowej stacji kosmicznej i wyprawie na Marsa, teleskopach, sondach i rakietach. O niezwykłych misjach, eksperymentach i wizjach, które wszystkie mają jeden cel: odkrywanie tego ogromnego, tajemniczego świata, w którym nasza planeta jest tylko maleńką kropką.

Wydawnictwo Egmont nie próżnuje i kiedy my czerpiemy energie z wiosny, oni energie ta przetwarzają, wymyślając coraz to nowe tytuły i serie lektur. Tym razem wydawnictwo poszło w stronę młodych czytelników, postanowiło ich zachęcić do samodzielnej lektury. Nowy program wydawniczy zwie się #czytelnia. Jest to zbiór książek, stworzonych dla dzieci, które opanowały już czytanie i szukają ciekawych lektur. Takich, które ich nie zmęczą a będą przy okazji ciekawe i wciągające. Zbiór powieści został podzielony na trzy poziomy trudności. Poziomy te różnią się ilością ilustracji oraz objętością tekstu. Dodatkowo książki posiadają powszechnie znanych i uwielbianych przez dzieci bohaterów, a to już sukces sam w sobie.

W serii zagościły Księżniczki, kucyki Pony, postaci ze świata Star Wars, Marvela i wielu innych bliskich młodym czytelnikom ulubieńców znanych ze świata filmu, czy zabawek.

Dziś bardzo obiektywna recenzja, ponieważ książka jest poza moim uwielbieniem estetycznym oraz poza moimi obecnymi zainteresowaniami. To że do nas trafiła jest poniekąd kwestią przypadku, ale ponieważ jest chciałam Wam ją pokazać, ponieważ z pewnością wśród Was znajdzie się kilku/kilkunastu entuzjastów Mangi a ta seria dla takich entuzjastów jest wprost genialna. Bo oto została w nią wpleciona nauka i to w niezwykle muszę przyznać ciekawy sposób który z pewnością fanów tych kreskówek wrzuci na naukowe tory i to tory dość złożone i trudne, bo poruszane zagadnienia do łatwych nie należą a tu są przedstawione prosto (na ile to możliwe), obrazowo i zrozumiale. Biologia molekularna to pozycja z serii The Manga Guide, w serii znajdziecie dużo więcej tytułów, zainteresowanych odsyłam TUTAJ. 

Biologia molekularna to podróż do krainy DNA, RNA, białek, aminokwasów i wielu innych zagadnień z tej dziedziny nauki. Odkryjemy tu tajniki procesów transkrypcji i translacji a także poznamy rolę genów w procesie syntezy białka, elementach, które tworzą nasz kod genetyczny, takich jak nukleotydy, kodony, introny i egzony, procesach replikacji DNA, mitozie i cytokinezie, czy o technologiach genetycznych, jak transdukcja i klonowanie. Nie zapomniano także o genetyce nowoczesnej, która jest źródłem wielu cennych dla współczesnej medycyny odkryć. Poruszone tu zostały między innymi takie działy jak spersonalizowana medycyna albo terapia genowa.

Dziś lekkie i przyjemne bajki z dżungli i oceanu. 

Dla kogo? Dla przedszkolaków, nawet tych młodszych. Jednowątkowe, bardzo proste, nie długie, pogodne nawet jeżeli mówią o rzeczach trudnych. Moja 4,5 latka nie miała najmniejszego problemu z rozumiem treści czy z brakiem koncentracji podczas lektury. Co więcej połknęłyśmy książkę na dwa razy. 

Dzień Dziecka się zbliża, a ja mam coś co podbiło serce nie tylko moich dzieci ale także moje. 

Jeżeli szukacie czegoś wyjątkowego, co zajmie wasze pociechy na dłużej niż chwile i do czego będą z chęcią wracać i wciąż odkrywać na nowo - poznajcie mówiący długopis oraz serię książeczek Czytaj z Albikiem. 

Ten długopis nie tylko czyta, on śpiewa, recytuje, przeprowadza quizy, zmienia głosy i co najważniejsze pokazuje, że nauka i dobra zabawa mogą iść w parze.

Obecnie dostępnych jest 5 książeczek ale liczę po cichu na to, że to nie jest ostatnie słowo wydawnictwa. Książki te kryją w sobie wielki potencjał. Są doskonale przygotowane merytorycznie, poszerzając znacząco wiedzę oraz informacji na dany temat. Dzieci z Albikiem odkrywają tajniki geografii świata, ludzkiego ciała, świata zwierząt poznają także język angielski i odkryją bardzo ciekawą książkę mój pierwszy elementarz, wprowadzającą po trosze wiedzę z rożnych potrzebnych w życiu każdego przedszkolaka dziedzin. 

Każdego dnia mogę obserwować, podziwiać i poznawać swoje dzieci. Dostrzegać niuanse, widzieć co w sercu gra na pierwszy rzut oka. Rozpoznawać potrzeby, nawet kiedy nie mogą być jeszcze nazwane. Dzielić radości, sukcesy, smutki i złości. Każdy dzień dla dziecka, zwłaszcza w wieku niemowlęcym i wczesno-dziecięcym to ogromna przygoda, wyzwanie, lekcja życia ale i trudności, niepokoje, ograniczenia. Ten ogrom pracy jaki bobasy wkładają każdego dnia, jest doprawdy godny podziwu i zasługuje na wielkie uznanie.