Dziś o grze która jest chyba synonimem powiedzenia "Geniusz tkwi w prostocie".

Banalne zasady, jeżeli chodzi o ich zrozumienie, nie mówię tu o umiejętności wykorzystania ich w praktyce. Jeszcze mniej skomplikowana zawartość pudełka, którą tworzą plansza, kostki - stworzone na wzór domina oraz instrukcja. I długie, długie godziny nie nudzących się, bardzo dynamicznych rozgrywek. Jeżeli traficie na partnera do gry, o zbliżonym poziomie rozumowania logistycznego, będzie naprawdę ciekawie. Rozgrywki 7 latek vs mama oczywiście nie są szczytem moich oczekiwań, za to kiedy wiedzę tryskające iskierki z burzy mózgów, jaka jest toczona w głowie mojego dziecka, to nic mi więcej nie trzeba. Nie szkodzi, że muszę czasem "nie wygrać".
Przy czym gra jest z nami dopiero tydzień, a postępy u mojego starszaka są niesamowite, więc nie jest powiedziane, że za miesiąc to on nie będzie tym równorzędnym rywalem dla mnie. Zwłaszcza, że jak się okazuje gra też jest fajna łamigłówką jednoosobową, co zostało odkryte w ramach kolejnego przysłowia "potrzeba matką wynalazków", kiedy nikt nie miał po prostu z Wojtkiem czasu zagrać. Także trenuje każdego dnia, a wiadomo "trening czyni mistrza".

Ostatnio zainteresowałam się książkami dla dzieci o tematyce nietypowej. To znaczy mam tu na myśli, ciekawe, trudne, często pomijane i woalowane tematy poruszane w literaturze dziecięcej na poziomie przeznaczonym i skierowanym do najmłodszych. Tematy których nie wolno nam wykluczać, bo dotyczą wszystkich nas, również tych kilkuletnich nas. Te tematy to niepełnosprawność (rozmaita), starość, choroba, śmierć, przemoc, prawa człowieka - również tego małego, tolerancja, wojna a z tematów lżejszych ale nie mniej ważnych dobre maniery. 

Ponieważ ten ostatni temat jest najprzyjemniejszy, na rynku można odnaleźć naprawdę dużo publikacji, rozmaitych wydawnictw prezentujących savoir vivre dla najmłodszych. 

Dziś dwa tytuły, oba bardzo ciekawe i godne uwagi tym bardziej, że do sprawy pochodzą, zupełnie na inne sposoby.

Klocki to zabawka ponadczasowa, ponadpokoleniowa i ponadpodziałowa. Bawi od lat, cieszy architektów w rozmaitych przedziałach wiekowych a płeć dziecka nie ma znaczenia, wszystko jest dla wszystkich. Zabawa nimi to czyste korzyści dla rozwoju dzieci, klocki to pewniak podobnie jak Playmobil czy Puzzle. Co ciekawe zabawka która była hitem już za czasów mojego dzieciństwa, ewoluowała tak bardzo, że mnie samej ciężko w to uwierzyć. Mimo, że klocki są te same, o niezmiennej jakości to ich możliwości, rodzaje i tematyka ogromnie się zmieniły. No cóż w końcu mamy XXI wiek i dzieci w obecnych czasach nie zachwycą się wszystkim, wymagania rosną.
Klocki które chcę wam dziś pokazać to Klocki Blocki w wersji różowo fioletowej czyli dziewczęcej. Kraina do jakiej trafiliśmy to Lalilandia. Odtworzenie rzeczywistości w tych zestawach jest niesamowite. Naprawdę przywiązuje się tu wagę do detali.

Taka wiadomość nie może umknąć żadnemu fanowi Basi, Zofii Staneckiej orazMarianny Oklejak !

Oto światło dzienne ujrzała 4 KSIĘGA BASI !

Trzy tytuły z tych zawartych w tej publikacji, są już w naszej kolekcji ale 4 nie udało nam się do tej pory zgromadzić, a taka zbiorowa i kompaktowa wersja u nas znakomicie się sprawdza w podróżny. Zamiast 10 książek bierzemy jedną Basię w zbiorowym wydaniu i wieczorami zaśmiewamy się i przeżywamy wszystko na nowo. I wiecie co ? Chociaż znamy po kilku czytaniach każdą opowieść na pamięć, nic nam to nie przeszkadza. Nie wiem co te opowieści mają w sobie że nigdy się nie nudzą i zawsze chętnie się otwiera te lektury. Taka właśnie jest Basia, za to ja kochamy i bardzo się cieszymy z najnowszej publikacji.

Będąc w temacie niemowlęcych zabawiaczy, nie można nie wspomnieć o macie. Uwielbiał maleńki Wojtuś, ubóstwiała kruszynka Alusia dlatego mata była od początku na liście must have. 

Tym razem szukałam prostoty. Nie potrzebowałam zabawki która gra i świeci, od tego mamy huśtawkę oraz karuzelkę, potrzebowałam czegoś co zabawi maluszka podczas leżenia na pleckach i kopania nóżkami, oraz potem również podczas czasu brzuszkowego. Czegoś do czego będę mogła zawiesić rozmaite zabawki w które bobas będzie się wpatrywał a także ćwiczył koncentrację wzrokową czy koordynację oko - ręka packając i próbując sięgnąć do tego czy owego. 

Liczyła się też cena a najlepiej jakaś ciekawa i fajna promocja. Jak fajne promocje i niezliczone zabawki dla dzieci to najlepiej wskoczyć tu KLIK.

Jako, że nasz dzidziuś ma się pojawić na świecie w środku zimy, wybrałam Matę Polarną, cała utrzymana w błękitach i bieli wypełniona mocą polarnych zwierzątek.

Macie w domu przedszkolaka, lub dziecko w wieku przedszkolnym?

Jeżeli tak to mam fajną zabawkę, pomoc dydaktyczną, quiz - no jakkolwiek to nazwiecie pozwoli Wam mądrze spędzić czas z kilkulatkiem. Cała magia polega na pięknych kolorowych zadaniach które rozwiązujemy przy pomocy magicznego pióra. Pióro to chwali dziecko, za każdą dobrą odpowiedź (ale też upomina kiedy odpowiedź będzie błędna), zachęca  i motywuje.
Uśmiech murowany. Bardzo fajna myśl, ucząca dzieci samokontroli ale i koncentracji na zadaniu. Edukacyjna gra z 32 planszami i 64 zadaniami (karty są dwustronne).

Co fajne, zadania są na 3 poziomach trudności. Dziecko wędruje przez nie, od najprostszych do najtrudniejszych. Dzięki temu też nasza gra jest odpowiednia dla dzieci w szerszym przedziale wiekowym. Pierwsze plansze uczą posługiwania się piórem, nawet starszaka, zapoznają z techniką i mechanizmem działania no i radują, bo w końcu każda dobra odpowiedź choćby na najprostsze pytanie jest nagradzana i daje satysfakcję. Im dalej w las tym trudniej, pytania z ostatniego poziomu są dość trudne dla mojej 4 latki, więc poziom jak najbardziej jest zachowany na fajnym poziomie. Dodam też, że choć mój starszak ma 6,5 roku, to także mocno zainteresował się mówiącym piórem, przy czym on już podołał wszystkim nawet najtrudniejszym pytaniom. 

Od urodzin minęły już prawie 2 miesiące, ale dopiero teraz udało mi się ogarnąć ten temat obrobić i zgrać zdjęcia. Nie mniej jednak myślę, że pora roku tu nie ma znaczenia bo temat jest poza czasem. 

Baleriny można zrobić zawsze i dlatego się nie spieszyłam :)

Pomysłów jest kilka wszystkie służyły nam jako ozdoby, to wiszące, to stojące rozmaite wraz z balonami prezentowały się świetnie a że robione własnoręcznie były nawet śliczniejsze i ciekawsze. 

Lubicie klocki ? To zapraszam na wpis bo dziś u nas goszczą Blocki, Blocki w wersji kosmicznej. 

Nie znacie tych klocków ? Najwyższy czas to zmienić, bo wybór tematyki jest ogromny a ulga dla portfela nie mniejsza. Piszę to w odniesieniu do nadchodzących mikołajek, bo takie rady dla rodziców są z pewnością na wagę złota. 

Tą książkę śmiało mogłabym podpiąć pod posty wyprawkowe !

Bo te wierszyki, rymowanki, piosenki one towarzyszą moim dzieciom od zawsze. Towarzyszą moim dzieciom, towarzyszyło mnie, towarzyszyły mojej mamie a zapewne i mojej babci, bo to ona wlała je do mojej głowy. Te utwory są tak niezwykłe, że dziecko nauczone ich w wieku przedszkolnym pamięta je po kres swoich dni. Umiałam je wszystkie niemal jako malutka dziewczynka i wystarczyło przeczytać je jeden raz aby móc z pamięci recytować je i bawić się nimi z moimi dzieciakami od momentu narodzin. Nie mieszkacie w moim najbliższym sąsiedztwie to tego nie wiecie, ale Ala i Wojtuś byli usypiani w rytmie tych własnie utworów  (+Brzechwa + Tuwim + Konopnicka rzecz jasna bo o nich też mi nie wolno zapominać). 

Znacie paletę ? Jeżeli nie odsyłam do mojego zeszłorocznego wpisu, gdzie znajdziecie pełen opis systemu i zasad jakimi paleta się rządzi KLIK. W skrócie i dwóch zdaniach: 

Paleta to system edukacyjny który składa się z drewnianej tarczy oraz 12 kolorowych krążków (z dziurką lub bez) oraz zestawów tarcz które nakładamy na ową drewnianą podkładkę, natomiast krążki służą nam do rozwiązywania zadań. Każda z tarcz/zadań jest dwustronna ale stanowi jedno zadanie. Z jednej strony mamy zadanie z drugiej odpowiedź z kolorami krążków dzięki czemu zabawa z tarczą, może być w pełni samodzielna, dziecko ma samokontrolę nad zadaniem i samo może sprawdzić jak mu poszło.
My zaczęliśmy swoja przygodę od Wyprawki przedszkolaka  do której Ala dorosła tak prawdę mówiąc, całkiem nie dawno. Teraz już paleta nie stanowi dla niej żadnego wyzwania logistycznego a wyprawkę przedszkolaka ma w najmniejszym paluszku. Jeżeli macie starsze dziecko niż Ala polecam nie zaczynanie od wyprawki przedszkolaka tylko wystartowanie od razu z Wyprawką pierwszoklasisty. 

Jednak posiadając którąkolwiek z wyprawek resztę tarcz już osobno możemy zawsze sobie dokupić i dobrać wedle potrzeb i zainteresowań dziecka czy też dzieci. My w każdym razie potrzebowaliśmy świeżości i zwiększenia trudności. 

Zaczynamy szukać !!! Czego szukamy ? 

Zajmowaczy dla niemowlaków, cudownych i nastrojowych zimowo świątecznych książek oraz gier, gier, GIER !

Jesień już tu jest, a wraz z nią choroby. Jest jak jest, lepiej nie będzie, lepiej się nastawiać na dużą dawkę siedzenia w domu i na moc potrzebnego asortymentu, żeby nie zwariować i w miarę błogim nastroju i iście sielskiej atmosferze przeżyć do wiosny :P

Książki już do nas lecą, przynajmniej częściowo bo na razie powiedziałam A a do Z jeszcze mi daleko. Natomiast z pomocą dla graczy w potrzebie, przybyło wydawnictwo TACTIC. 

Dziś i na dniach, dwie bardzo fajne gry dla dzieciaków w wieku 7+ ale również dla dorosłych, dla rodziny, na każdą wolną chwile i na ten paskudny czas jako poprawiacze humoru.
Zaczynamy od gorączki złota czyli od gry w kości w nowej odsłonie i to jakiej iście PIRACKIEJ. 

Oto przed Wami GOLD ARMADA.

Bycie mamą trójki to już nie to samo co bycie mamą jedynaka. Im więcej dzieci tym za razem prościej jak i trudniej. Dosłownie. Oczywiście piszę to będąc mamą trójki (no prawie), trzeba powiedzieć całkiem nie dużych dzieci. Z jednej strony dzieci jest więcej więc zajmują się same sobą, maja swoje towarzystwo i to o niebo lepsze niż moje . Z drugiej natomiast są całkiem małe i jeszcze w koło i z wszech stron słychać mamo, mamo, mamo :)

Znacie tych bohaterów bajkowych ? Nie, ja też nie do końca za to mój syn wielki fan piłki nożnej ich uwielbia. Bajki ograniczam do minimum, ale jako że to temat jeden w rozmowach z rówieśnikami to te postaci siła rzeczy wkradły się w nasz świat. Jeżeli macie w domu fana Supa Strikas i chcecie zrobić mu niespodziankę polecam wykorzystać piłkarski zapał do treningu motoryki małej. Dziecko uradowane a rączka chcąc, nie chcąc dojdzie do wprawy w prowadzeniu kredki czy mazaka. Jestem z siebie bardzo zadowolona akurat w tym temacie, bo Wojtuś naprawdę nie przepada za kolorowankami, a te uwielbia, no i nie dziwię się, wypełnić barwą swojego ukochanego zawodnika, to jest coś :D

Macie w domu wielbicieli puzzli, jeżeli tak mam dla Was produkt bardzo nietypowy i ciekawy za razem. Puzzle edukacyjne, takie puzzle które łączą w sobie wszelkie plusy i zalety płynące z układania a jednocześnie stają się piękną planszą dydaktyczną służącą do analizy, dyskusji i długich rozmów, na temat tego jak Dzieciaki Grzeczniaki, powinny się zachowywać w rożnych sferach i miejscach z jakimi mają do czynienia na co dzień. Jeżeli planujecie do mikołajowego worka wrzucić jakieś puzzle, zapraszam dalej, te zdecydowanie mają też zalety merytoryczne i społeczne więc moim zdaniem są bardzo fajną odskocznią od księżniczek, autek i innych disnejowskich postaci. 

Pamiętam to jak dziś. Mam zabrała mnie w drugiej klasie podstawówki w odwiedziny u swojej znajomej z czasów szkolnych. Na spotkanie umówione byłyśmy w domu maminej koleżanki. Było ciepłe letnie późne popołudnie.Dotarłyśmy na miejsce, zdjęłyśmy buty, zaproszono nas do salonu, posadzono na ciemnobrązowej skórzanej kanapie. Mieszkanie w którym nie było dzieci było całkiem inne od naszego, poważne i wytworne. A na środku salonu stał globus. Globus niezwykły, cały w brązach, cały z drewna, na wysokiej podstawie. Nie duży a ogromny, większy od 8 letniej dziewczynki którą wtedy byłam. Po prostu piękny, taki majestatyczny. Całą wizytę mama miała mnie z głowy bo przestałam w jednym miejscu podróżując palcem po globusie oderwana od rzeczywistości. Długo, długo jeszcze globus był moim niewypowiedzianym nigdy marzeniem. 

Swojego własnego globusa nigdy się nie doczekałam, nie wiem dlaczego nigdy o niego nie poprosiłam rodziców. Uwielbiałam uczyć się geografii i poznawać świat. Później kiedy zaczęłam podróżować w różne zakątki europy, geografie pokochałam jeszcze bardziej. Nie mniej jednak marzenie o globusie poszło w odstawkę. Ale marzenia nie giną bezpowrotnie, moje nigdy.

Bycie mamą ma wiele plusów. Jednym z nich jest to, że człowiek znów może poczuć się dzieckiem. Znów może śpiewać na głos gdzie tylko zechce, mówić wiersze brzechwy na rynku Krakowskim. Znów może kręcić się na karuzeli, chodzić po drzewach i rysować kredą po chodniku. Wypada mu robić niemal wszystko a nikt nie popatrzy jak na wariata a jak na fantastycznego rodzica.

Znów kleję, maluję, lepię, zbieram liście i łapie koniki polne.

A przy okazji realizuję swoje marzenia których w dzieciństwie nie dane mi było spełnić :)

Czy Wy też tak robicie ?

Czy też nadrabiacie zaległości ?

Znacie Antka i jego wiernego kompana który nigdy go nie opuszcza w potrzebie,  nie kogo innego jak samego Anioła Stróża. Jeżeli nie, poczytajcie nasze poprzednie wpisy:

Twój Anioł z nieba - pierwsze 4 tytuły

Jak pocieszyć Matyldę 

Katastrofa na plaży
A dziś kolejny tytuł z serii. 

Tym razem nie ma żartów. Sytuacja jest poważna, Antek prosi o cud.

Taka sprawa nie może przejść przez normalne procedury, taką kwestię trzeba skierować do Biura Cudów. To będzie niesamowita przygoda, przygoda która czytelnikowi wytłumaczy też, pobocznie wiele niezmiernie istotnych dla chrześcijanina małego czy dużego kwestii.

Wszyscy wydrapują, my także uwielbiamy. Kiedy dzieci nie ma w domu, szykuję im w tajemnicy różne wzory i wzorki pastelami a potem pokrywam je czarną farbą. Szkicuję co i owo i wręczam gwoździk lub inny przedmiot którym da się zdrapać warstwę farby a potem magia się dzieje na naszych oczach. Jeżeli nie próbowaliście zachęcam. Oczywiście dzieciaki mogą same tworzyć pastelami. Jednak na razie tajemnicę magicznych barw zachowuję dla siebie, tak jest dużo przyjemniej, choć dla mnie bardziej pracowicie :)

Żubr Pompik. Znacie go ? My nie znaliśmy, choć jest bohaterem popularnego telewizyjnego serialu i książeczek wydawnictwa Media Rodzina. A teraz zagościł także wśród październikowych nowości gier Wydawnictwa Egmont. Skoro bajka jest kierowana do najmłodszych, podobnie musiało być z grą. Stąd też przed wami planszówka dla dzieci od lat 4, jaka jest górna granica tego do końca ustalić nie umiem ale powiedziałabym 8 lat. Gra trenuje pamięć i to jest jej główna misja, poza dobrą zabawą oczywiści. 

Jest to bardzo solidnie wydana gra, więc jeżeli chodzi o dostosowanie elementów do najmłodszych odbiorców, Egmont spisał się na 6+. Gruba plansza, drewniana figurka, proste zasady, fajny motyw przewodni i nie długi czas rozgrywki. Ile osób może zagrać, od 2 do 5 oczywiście im większa ilość graczy tym bardzie emocjonująco i energicznie przebiegają rozgrywki. 

Choć przysięgam, że jeżeli w składzie macie 4 latka te rozgrywki i tak będą bardzo emocjonujące bo kiedy tylko ktoś, poza nim wysuwa się na prowadzenie w liczbie posiadanych kwiatuszków, jest głośno i łzawo :P

Szkoła jest super ! Czy zawsze? Nie zawsze, jest to takie proste, nie zawsze wszystko układa się po myśli, ale nigdy nie wolno nam załamywać rąk, zwłaszcza na samym początku kiedy dziecko dopiero co wchodzi do szkolnej społeczności. Warto wspierać i rozumieć, słuchać. Bo początki bywają trudne, nowe środowisko, wymagania, oczekiwania. Strach i ekscytacja które się łączą w jedno i potrafią doprowadzić do łez. Oczywiście wszystko zależy też od charakteru dzieci, odporności na presję, stres i niepewność tego co nowe. 

Ta książka jest definicją książki na dobranoc. 

Począwszy od ilustracji, po tekst i końcową ramkę z tematem modlitwy. 

To już trzeci rok kiedy w opozycji do halloween, my świętujemy to co Święte.

Co prawda może nie tak hucznie, jak strachy na lachy ale za to po swojemu i na własną modłę.

Dlaczego halloween obchodzimy wielkim łukiem przeczytać możecie w poście sprzed dwóch lat, nic się od tamtej pory nie zmieniło i zmianie nie ulegnie.

Jeżeli ktoś jest ciekawy jak wyglądały nasze poprzednie wpisy oraz wpisy odnoszące się do, to odsyłam:
1) Aniołki z drewnianych patyczków
2) Aniołki z rolek
3)Święci uśmiechnięci
4) Aniołki z talerzyka
5) Trójca Święta
6)Duch święty

Nasze tegoroczne niebo bardzo przypomina ideą, niebo robione 2 lata temu, jednak w tym roku poszliśmy z tą ideą dużo dalej i pogłębiając świadomość świętości. Świętość warto dzieciom przybliżać tak jak i niebo, a nie oddalać patetycznymi hasłami. Każdy z nas może być święty a jaka do tego jest droga, tym razem przedstawiliśmy to sobie za pomocą kolorowanek. 

Jeszcze nie byłam mamą, kiedy po raz pierwszy zobaczyłam biżuterie dla mam będącą jednocześnie gryzaczkiem dla dziecka. To było lata, lata temu gdzieś tam na wśród zdjęć gwiazd "Hollywoodu" a już wtedy pomyślałam, że to genialny patent.

Ząbkujące maluszki często są na rączkach mamy, a tu mają zabawkę zawsze obok i mogą złagodzić niedogodności ząbkowania. W dodatku taki wisiorek zawsze mamusia ma przy sobie i może podrzucić maluszkowi, taki gadżet kiedy tylko zajdzie taka potrzeba. Kolejka w sklepie, poczekalnia u lekarza, msza i dziesiątki innych sytuacji w których taki wisiorek może się okazać droższy od złota.

Niech nie zmyli Was podtytuł tej książki - uczymy się czytać ! 

Książki dla dzieci do samodzielnego czytania to moja ostatnia pasja i ten temat mam dość szeroko zgłębiony. Jedno wiem na pewno nie zawsze to co jest umieszczone w opisie jest zgodne z rzeczywistością. Bajki mamy wrony to zdecydowanie nie jest lektura dla dzieci które zaczynają przygodę z czytelnictwem. Tak to prawda, że w książce jest tylko podstawowy alfabet, tylko 23 litery i żadnych utrudnień, jednak ilość tekstu sprawia, że te czytanki z miejsca kierują książkę na wyższy poziom. Jeżeli dziecku które opanowało podstawowy zestaw liter od razu podsuniecie taką lekturę jednego jestem pewna, zniechęcicie je, przytłoczycie i miłość do czytelnictwa zejdzie na drugi plan. Natomiast jeżeli podacie taką książkę dziecku które już fajnie sobie radzi z czytaniem i nie składa dopiero sylab z mozołem tylko czyta stosunkowo płynnie te podstawowe sylaby to będzie ono zachwycone a taka lektura wniesie wiele dobrego. Upłynni umiejętności i sprawi, że dziecko które zapewne wkracza w dział dwuznaków i zmiękczeń powróci do podstaw i umocni swoją pozycję poczucie że umie, że czyta samodzielnie, że jest ekstra. 

Pisze to z doświadczenia, mam dójkę czytających dzieci jednak każde na zupełnie innym etapie.

Dziś coś dla fanów samochodowych, w najpiękniejszym wydaniu. Automobiliści na start. 

Czy znacie historię auta od samych jego początków ? Jeżeli nie, a macie w domu małych ciekawskich, ta książka Wam przypadnie do gustu bez dwóch zdań. Nie jest to książka dla całkiem małych dzieci, ale dla takich 6+ jak najbardziej i wierzcie mi będziecie się zagłębiać w tekst z równym zainteresowaniem co dzieci. Przyznam szczerze, że ja w domu prawdziwego fana motoryzacji nie mam, moje dziecko płci męskiej nigdy nie było autkowe, ja także a jednak ostatnimi wieczorami zasiadaliśmy z niekłamaną przyjemnością i czytaliśmy kolejne stronice tej lektury. Nie tylko czytaliśmy zresztą, bo oglądanie tej książki sprawia równie wielką przyjemność co czytanie. 

Osobiście mam wielką słabość do ilustracji Macieja Szymanowicza. W humorystyczny ale i bardzo trafny sposób pokazują opisywane dzieje automobilu. 

Jakiś czas temu bawiliśmy się z dzieciakmi w aborygeńską sztukę twórczą. I Wojtusiowi się przypomniało i chodził za mną długo i uporczywie abym im znów taką zabawę zorganizowała. 

I tak stwierdziłam że może aborygeni nie mają nic wspólnego z jesienią, ale kto powiedział że moi prywatni aborygeńscy twórcy nie mogą tworzyć na naszą Polska modłę. 

I tak wygenerowałam dwie jesienne kolorowanki i przygotowałam zestaw twórcze. 

Kto odwiedza nasz fun page, ten wie, że ostatnio była u nas wyprzedaż książkowa. Książki które już nam się obczytały, z których już dzieciaki wyrosły, te które nie były naj z wszystkich naj, znalazły nowych właścicieli. Takie wyprzedaże mają wiele korzyści. Po pierwsze książki znów są rozchwytywane tam gdzie trafiły, po drugie mamy dużo wolnego miejsca, po trzecie zyskałam dodatkowe finanse które między innymi mogłam poświęcić bez wyrzutów sumienia na nowe lektury. Jednak w tym roku hasłem przewodnim moich zakupów nie były książki do czytania wieczorem do poduszki, jak to zwykle bywa, nie były to też lektury przyrodniczo geograficzne.
Tym razem poszukiwałam ciekawych wydań do czytania samodzielnego.
Elementarzy, opowiadań i prostych czytanek skierowanych do początkujących lektorów.
Najprostsze trafiły na biurko Alusi, choć o takie naprawdę ciężko. Tym czasem biblioteczka Wojtusia wzbogaciła się o moc, moc nowych wydań z których w większości mimo iż kupowałam w ciemno wyłowiłam bardzo ciekawe propozycje. Dziś oto jedna z serii które podbiły Wojtkowe serce, czego się absolutnie nie spodziewałam. Bardzo, bardzo się z tego powodu cieszę, bo seria posiada sporo tytułów a już w nowościach wydawnictwa Olesiejuk widzę nowe tytuły. Seria wskoczyła na miejsce książeczek z serii czytam sobie i chyba szybko nie uda nam się znaleźć bardziej trafionej serii. Problem jedyny polega na tym, że Wojtko tak się wciągnął w czytanie, że przeważnie rozgryza książkę na 3 a nawet dwa podejścia. Ale sami przyznacie, że takie problemy to żadne problemy a powód do dumy. 

Seria nazywa się CZYTAM SAM i posiadamy 5 tytułów, a kolejne już do nas lecą, trzeb kuć żelazo póki gorące. Tym bardziej, że za jakiś czas do wprawy dojdzie Alusia i książeczki będą jak znalazł.  

Jesienna ulewa. Chciałabym aby jesień kojarzyła się jedynie z piękną, polską, złotą, słoneczną i pełna listowia porą roku, no ale ta jesień ma zgoła odmienny plan na siebie w tym 2017. Jest raczej szara, bura, mokra a teraz jeszcze na dodatek huraganiasta. Jednak trzeba korzystać z uroków takich jakie daje, gdyż podobno zima ma przyjść szybko i siarczyście. Zainspirowani pogodą za oknem stworzyliśmy jesienny deszcz, techniką na która dawno już miałam ochotę. Jednak uwaga praca tylko i wyłącznie pod nadzorem dorosłych bo można się poparzyć.

Każdy ma swoje osobiste must have kiedy chodzi o wyprawkę. Oczywiście nie mówię tu o pewnej bazie jak ubranka, akcesoria do kąpieli i higieny czy łóżeczko (choć i ono lubi być kupowane w różnych wariantach lub jest zastępowane łożem małżeńskim rodziców) tylko o takich rzeczach dodatkowych które dla jednych są całkiem zbędne a inni nie wyobrażają sobie życia z niemowlakiem bez nich. 

Nie wiem czy każda z Was tak ma, drogie mamusie, ale ja osobiście bardzo lubię dziecięce zabawki, gadżety i bibeloty. Zwłaszcza te niemowlęce i ten czas kiedy zaczynam im się bacznie przyglądać przypadał, zawsze dużo przed tym, kiedy dziecko pojawiało się na świecie.
To chyba swoisty syndrom wicia gniazda.

Kiedy jest się mamą po raz 2,3 itd potrzeby kupowania, te realne są dużo mniejsze. My na przykład większość tych "dużych zakupów" możemy pominąć. Wózek, łóżeczko, bujaczek, karuzelka, moc ubranek i jeszcze większa moc zabawek, czeka. Ale potrzeba wewnętrzna aby ten najmłodszy członek rodziny, miał coś co jest tylko jego i nie jest po rodzeństwie, wzrasta. Jednak teraz mogę sobie pozwolić na wybory pewne, mądre i przemyślane. Nie strzelam już w ciemno, wiem czego potrzebuję, wiem co się sprawdzi. No przynajmniej w 90% bo wiadomo bobas, bobasowi nie równy.

Niedawno pokazywałam Wam czarno białe książeczki dla najmłodszych, z obrazkami od pierwszych dni oraz takie od pół roku wzwyż. Dziś pora na alternatywne do tych książeczek. Książeczki kontrastowe bowiem to jeden dział w tym temacie a pozostałe publikacje są naprawdę godne uwagi. Wszystkie bowiem podchodzą pod zabawki, które mogą maluchowi towarzyszyć stale w rozmaitych okolicznościach. Czy to w łóżeczku, czy w wózku, czy bujaczki, lub podróży samochodem. Teoretycznie książeczki także, ale nie jeżeli mowa o maluchu 0-3 miesięcznym który nie będzie umiał książeczek wertować, trzymać, oglądać. Taki maluch jeżeli ma korzystać z książeczek to poprzez patrzenie jako takie bez interakcji. 

A teraz do rzeczy.

Pamiętacie serię książek o Aniele Stróżu(Twój Anioł z nieba- KLIK), pamiętacie głównego bohatera Antka. Znów potrzebuje pomocy swojego niebiańskiego pomocnika. Tym razem w serce naszego bohatera wlał się żal i smutek. Ale czemu skoro są wakacje, skoro cała rodzina pojechała nad morze, skoro może się cieszyć słońcem, morzem i plażą. 

Każdy chciałaby zatrzymać czas, zatrzymać najpiękniejsze wspomnienia, uchwycić ważne, radosne, wyjątkowe, niepowtarzalne momenty w garść i nigdy ich nie wypuszczać. Takie chwile dodają energii, są siła napędową. A ponieważ ludzka pamieć jest ulotna, człowiek wymyślił aparat fotograficzny. Nic tak nie przywołuje cudownych momentów jak fotografia, ja osobiście jestem poważnie uzależniona od robienia zdjęć. Chociaż nie kończyłam kursów, chociaż robię to kierowana tylko intuicją i estetyką własne to daje mi to ogromną satysfakcję. Tak w momencie łapania kadrów, jak i potem przy obróbce, tworzeniu fotoksiążek  oraz wspólnym rodzinnym oglądaniu naszych wspólnych chwil. 

Zdjęć robię na tysiące, dlaczego ? Bo nie jestem profesjonalistą i choć wiem co chcę osiągnąć to nigdy nie wiem które ujęcie odda to co miałam w głowie. Staram się wybierać najlepsze ujęcia na bieżąco ale życie to życie nie zawsze jest na to czas. Jednak raz w roku czasem nawet dwa robię gruntowną selekcję. I wtedy też przy tej okazji powstaje fotoksiążka. W tym roku powstały jak zawsze zresztą dwie, jedna jako prezent dla nas, druga jako prezent dla rodziców i prezent dla dziadków w jednym. Moi rodzice nie mają możliwości bycia z dzieciakami na co dzień, dlatego tak ogromna radość daje im taki własnie upominek. Pozawala im podejrzeć nie tylko wielkie dni ale i naszą codzienność, przenieść się w czasie i zobaczyć małe i wielkie sukcesy które udało mi się uwiecznić w kadrze. To bardzo ważne dla dziadków, zwłaszcza że dzieci szybko rosną, dojrzewają bardzo ciężko nadążyć. 

"Myślą przewodnią tej książki jest recykling. Pomysły do niej zaczerpnęłyśmy ze śmietnika i z zakamarków piwnicy"

I ja to doskonale rozumiem, recyklingowe prace są bardzo fajne dają dużo radości i satysfakcji a przy okazji kosztują przeważnie tyle co i nic :)

Pomocne Elfy, to seria która opowiada dzieciom o rzeczach o których mnie samej nie przyszłoby do głowy opowiadać, sądząc. że to tematy oczywiste. A jednak okazuje się po przestudiowaniu tych lektur, że są to aspekty niezmiernie istotne a taka lektura jest bardzo ważna, podobnie jak i rozmowa z dziećmi o kwestiach takich jak wybaczanie czy poczucie własnej wartości. Książki traktują dzieci jak małych, rozumnych ludzi znających dobrze samych siebie, rozumiejących swoje wewnętrzne uczucia i samo stanowiących o sobie, co bardzo mi się podoba. Rzecz jasna biorąc pod uwagę fakt iż są to książki wydane przez wydawnictwo katolickie pojęcia te są też poruszane stale przez pryzmat Boga, miłosierdzia, szacunku do siebie ale i do innych ludzi. Niezwykle wartościowe lektury którym z pewnością warto przyjrzeć się z bliska.