Idzie niebo ciemną nocą,
ma w fartuszku pełno gwiazd.
Gwiazdy świeca i migocą,
aż wyjrzały ptaszki z gniazd.

Moja miłość do SAKO zaczęła się ponad 4 lata temu, a dokładnie 02.03.2011 - na sali porodowej :)

Nic nie dawało takiego wytchnienia, takiej regeneracji sił i ulgi jak worek SAKO .

W końcu jak nie pokochać czegoś co może przynieść ukojenie zarówno dla ciała, jak i dla zmysłów. Jak nie uwielbiać czegoś co po dniu pełnym emocji kiedy w domu panuje cisza pozwala wyciągnąć nogi przed siebie i z dobrą książką odpłynąć w siną dal. SAKO odkąd mamy go w domu stał się meblem nr jeden i nie ma w tym nic dziwnego bo na nim po prostu aż chce się usiąść i w niego zanurzyć. Naprawdę ciężko się mu oprzeć bez względu na to czy ma się 20 miesięcy, 4 lata czy 2... :P I właśnie dla tych 2... letnich zbieganych nóg, to za dziećmi, to za końmi, to za tym i owym oraz dla tego kręgosłupa który na pełnych obrotach od 6:00 do 21:00 z okazji 18+ urodzin taki oto gigantyczny podarunek w rozmiarze XXXL przyfrunął i podbił moje serducho.

Dziś dwa nowe zwierzątka zawitały w naszym pokoju.

Biedronka (Bednonka) i Motyl (Potyl)  - oba żyjątka piękne i czerwone a w dodatku skrzydlate a więc słowo skrzydła (ś- kidła) też na tapecie :)

W cyklu pomoce edukacyjne Centrum Metody Krakowskiej nie mogłoby zabraknąć

Analogii Sylabowych

Były już analogie obrazkowe które doskonale sprawdziły się jako wstęp do tych które przedstawię Wam dziś. Dzięki analogiom obrazkowym wytłumaczenie Wojtusiowi samej zasady działania analogii sylabowych nie było już problemem, choć na razie tylko kilka pierwszych kart jest dostosowanych do poziomu Wojtusiowej wiedzy. Analogie to znakomity dodatek towarzyszący dziecku podczas całego procesu nauki czytania. Od samych początków kiedy wiedza młodego człowieka opiera się jedynie na sylabach (co w zasadzie ma miejsce u nas) jak i później podczas wkraczania na kolejne poziomy wtajemniczenia rozpoczynając od samogłosek i kolejno wkraczając w świat sylab otwartych, następnie zamkniętych aż do dwuznaków i zmiękczeń. Bardzo ważna uwaga jest taka, że poszczególne analogie sylabowe mogą być wykorzystywane do pracy z dzieckiem dopiero wtedy, gdy dziecko wkroczy na dany etap wiedzy.

Odkąd obudziła się wiosna, wraz z nią pojawiły się różne małe żyjątka.
Muchy, mrówki, motylki, małe ślimaczki (i już plądrują nasz ogródek paskudziochy jedne) i teraz z każdym dniem będziemy ich odkrywać coraz więcej i więcej.

Słownictwo Aluni każdego dnia się wzbogaca o nowe słowa z żyjątkami związane.
Pomyślałam, że fajnie będzie stworzyć w domu taki mini zwierzyniec aby Alusi przybliżyć jej nowe odkrycia a przy okazji dać upust wielkiej chęci tworzenia.

Kiedy już objaśniliśmy sobie anatomiczne "co i jak" na kartce papieru i w książce, czas iść dalej i samodzielnie odnaleźć organom odpowiednie miejsce w ciele ludzkim.

Jest to fajny sposób na usystematyzowanie wiedzy, pokazanie jej z innej bardziej przestrzennej perspektywy a przy okazji świetną zabawę z rzepami.

Wszystko co rozbudza ciekawość, co uczy nowego, co pokazuje jak zaskakujący jest ten świat i jak wiele fantastycznych sposobów na jego odkrywanie i poznawanie możemy znaleźć, a przede wszystkim wszystko co wywołuje uśmiech na buziach i zachwyt jest w naszym domu witane z otwartymi rękoma zwłaszcza tymi malutkimi.

Dziś projekt banalny, w dodatku za grosik i mocno edukacyjny.

Zainteresowanie własnym i cudzym ciałem towarzyszy maluchom (nie tylko) moim od dnia narodzin.Uwielbiają odkrywać, poznawać i nazywać części i elementy ludzkiej anatomii.

Z czasem ciekawość rośnie, kiedy zewnętrzna powłoka przestaje być tajemnicą przychodzi czas na wgląd w środek człowieka. Ten etap u Wojtusia trwa już jakiś czas.

Ostatnio Pani w przedszkolu, pokazując dzieciom trzmiela usłyszała z Wojtusiowych ust:

"Niestety mam taki wzrok, że sygnały do mózgu mi nie dotarły i nie zobaczyłem żadnego trzmiela" hahahaha :)

Wojtuś bardzo lubi słuchać o człowieku i szybko koduje sobie wszelkie informacje. Naukę anatomii łączę z rozmowami o zmysłach. Nazwy typu dotyk, wzrok, słuch, smak nie są mu obce. Staram się podkładać mu różne tematy pod rozwagę a co go zainteresuje rozwijam.

Alusia zapoznaje się z ciałem ludzkim przy pomocy Alusia, Aluś to chłopczyk którego stworzyłam jeszcze dla Wojtusia. Ala bardzo lubi nazywać części ciała a ja staram się pokazywać jej nowe elementy, łokieć, kolanko, pięta. 

Drewniane klocki były u nas hitem odkąd Wojtuś skończył 8 miesięcy i są po dziś dzień.
Drewno ma w sobie jakoś magie przyciągania a klocki budzą nawet w dorosłych wewnętrzny instynkt twórcy i architekta tak też dzieci, rodzice, ciocie, wujkowie i dziadkowie współdziałają tworząc wspólne klockowe twierdze i budowle.
Nigdy nie pałałam miłością do zabawek plastikowych, świecących, grających które robią wszystko i nic. Niby edukacyjne a w zasadzie nic nie uczące. Takie zabawki kosztują fortunę a moje dzieci po poznaniu ich wszystkich możliwości nigdy więcej do nich nie wracają. Paradoksalnie drewniane klocki nigdy nie zostały odstawione na bok. Niby takie zwykłe sześciany a jednak dają więcej radość, satysfakcji i możliwości niż jakikolwiek wspomagany bateriami sprzęt.

Macie w domu stare niepotrzebne kalendarze ścienne ?

Nawet jeśli nie a chcecie zrobić puzzle za złotówkę to możecie się zaopatrzyć w nie w każdej księgarni bo kiedy wybije nowy rok tracą one na wartości.

Puzzle można za laminować jeśli maja Wam służyć dłużej jednak ja mam tyle kalendarzy że nie mam absolutnie takiej potrzeby. Jak zrobić układankę.

Zapraszam :)

W cudownym kraju Arkadii stary król nie ma dziedzica. Decyduje się on zorganizować turniej i zaoferować tron najdzielniejszemu bohaterowi swojego królestwa. Pięciu finalistów przemierzy siedem krain pełnych niespodzianek, a królem zostanie ten, który zdobędzie najwięcej doświadczenia w trakcie podróży.

Mamy dużo książeczek do pracy z literkami jednak praca w liniaturze typowo już szkolnej jest dla Wojtka bardzo trudna. Bardzo ciężko mało precyzyjną jeszcze rączkę prowadzić aż tak dokładnie w tych dwóch cm. Rysowanie po śladzie idzie mu całkiem fajnie i lubi tego typu ćwiczenia jednak na odtwarzanie maleńkich cyferek i literek zawsze się krzywi. A ponieważ ma czasu sporo zanim dojdzie do takiej wprawy, postanowiłam pozwolić mu na stopniowanie trudności.

Dlatego stwierdziłam, że muszę zrobić specjalnie dla Wojtka liniaturę w wersji XXXL, w dodatku taką po której może kreślić i próbować bez końca, nie bacząc na krzywizny i pomyłki.

Kiedy już opanuje ten rozmiar zmniejszę 5 cm, odstępy do 2 cm a potem będzie już próbował swoich sił w książeczkach. Obejdziemy się bez frustracji i nerwów które w naszym wypadku są zupełnie zbędne, przygoda z literkami to zabawa i wyzwanie a nie droga przez mękę :)

Macie w domu niejadka ?

Ja na szczęście nie mam, oczywiście są okresy nawet 2-3 dniowe kiedy dzieciaki nie mają chęci przyjmowania pokarmów i jedzą tyle co wróbelki ale są to sporadyczne sytuacje. Przeważnie nie ma problemu z trzema posiłkami w ciągu dnia że o owocach wcinanych w nieprzyzwoitych ilościach nie wspomnę :) Nigdy nie musiałam zachęcać bajką, nigdy nie musiałam biegać po całym mieszkaniu z łyżeczką zupy czy kawałkiem kurczaka. Nigdy nie musiałam ale i nigdy mi to do głowy nie przyszło, kiedy Ala mówi nie chce, A Wojtuś nie dziękuję to nie nalegam, ich wybór.

 

Dziś część druga mojego konnego cyklu - czyli świat jazdy konnej z mojej perspektywy.

Kto nie widział części pierwszej a chciałby się czegoś dowiedzieć o tym:

Kiedy zacząć ?

Jak długo i jak często jeździć albo poznać troszkę lepiej Kusówkę zapraszam TUTAJ

 

Dziś postaram się odpowiedzieć na trzy pytania, które Was zainteresowały najbardziej.

Zaczynamy.

Dziś kolejna z cudownych pomocy które możemy Wam zaprezentować dzięki

Centrum Metody Krakowskiej

Odpoczywamy od literek, dziś analizujemy obrazki.

Wnioskowanie przez analogię gdzie to wcale nie prosta sprawa.

Dziecko musi dostrzec relacje jaka zachodzi pomiędzy obrazkami, dostrzec różnice, przeanalizować co widzi i odkryć jak można to połączyć a na końcu wykorzystać to w odnalezieniu właściwej odpowiedzi.

Zarówno Wojtuś jak i Ala potrzebują naprowadzenia. Co prawda mój 4 latek analogie które przerabiam z Alusią od początku właściwie odgadywała ale zapytany skąd taka odpowiedź nie potrafił jej uzasadnić. Dlatego też każdą kartę dokładnie omawiamy aby uczyć się werbalizacji myśli i ładnych pełnych wypowiedzi.

Ćwiczenia wnioskowania przez analogię

Zestaw zawiera 16 zestawów.

Każdy zestaw to duża karta zawierająca 3 analogie w tym jedną nie pełna oraz trzy kartoniki z obrazkami spośród których należy wybrać ten pasujący.

Każda tablica kieruje się konkretną zasadą wedle której są poukładane obrazki, na podstawie dwóch par dziecka zadaniem jest uzupełnienie trzeciej pary i ułożenie w pustym kwadraciku odpowiedniego obrazka.




Z czasem z Wojtkiem zaczęłam bardziej kombinować kiedy karty zaczął znać na pamięć.
Układamy dwie analogie na raz - dwie tablice i 6 obrazków.
Bawimy się też w detektywa - ja układam trzy analogie błędnie, Wojtuś naprawia mój błąd.
A po skończonej zabawie Wojtkowym zadaniem jest dobranie w pary tablic i zestawów z numerkiem - powtórka z matematyki.






Wnioskowanie przez analogie to kolejna pomoc która w dużej mierze opiera się na zdobytym doświadczeniu, przy analizowaniu z dzieckiem kart jak na dłoni widać w jakie rejony wiedzy jeszcze dziecko nie zaglądało a jakie ma już opanowane.
Te zestawy okazały się dla Wojtusia za trudne:
- pierwszy bo nie do ust pasowała mu jedynie szminka
- drugi bo wszystkie trzy obrazki wiązał z lekarzem i nie wiedział dlaczego inne nie pasują
- trzeci bo nigdy nie widział ani nie czytał nic na temat tenisa, piłki nożnej ani hokeja

 A na koniec mój mały chochlik w akcji :)
FILMIK



Polecamy cało rodzinnie - czas spędzony na wspólnej zabawie czy łamigłówkach które w dodatku coś mądrego wnoszą  i rozwijają maluchy to coś co zawsze polecamy :)

Czy 20 miesięcy (jeszcze nie skończone) to dobry czas na poznawanie kolorów ?

Pewnie, a czemu nie ?

Wiadomo, że taka nauka potrwa, że Alusia za kilka dni nie będzie mi nazywała nawet 4 podstawowych barw jednak na zapoznanie z kolorami na pewno za wcześnie nie jest.

Na razie sobie sortujemy kolory, przypinamy kolorowe magnesy, czytamy o kolorach, nazywamy sobie je, przyklejamy kolorowe naklejki.

Zasadniczo w zabawach które sama wymyślam skupiam się na tym aby Alusia w ogóle zauważyła, że coś takiego jak kolor istnieje, że jest to sposób na kategoryzację.

Barwy jakich głównie się uczymy to:

CZERWONY

ŻÓŁTY

ZIELONY

NIEBIESKI

Zresztą zobaczcie jak dziś się świetnie bawiłyśmy :)

Dziś kolejna zabawka dla malucha i starszaka. Takie lubię najbardziej bo zarówno Wojtek jak i Alusia sią nimi bawią z zainteresowaniem a miejsce na półce zajmuje jedno. Wojtuś bawi się po swojemu i tłumaczy Alusi co i jak kiedy starszy brat skończy Ala zasiada i próbuje po swojemu.

Oboje korzystają zarówno ćwicząc paluszki jak i logiczne myślenie.

Alfabet i nauka nie musi być nudny i trudny.

Może równie dobrze być słodki i smakowity :)

Co prawda nauki w tym mało ale zawsze coś w głowie zostanie bo raz, że literki trzeba stworzyć własnoręcznie. A dwa, że aby literkę zjeść lub dać do zjedzenia siostrze to trzeba ją nazwać lub też powtórzyć po mamie w razie braku znajomości alfabetu.

Solidna drewniana podstawa z dwunastoma okrągłymi otworami.

W ich wnętrzu dwanaście różnych faktur, szorstkich, miękkich, śliskich, chropowatych.

W zestawie do podstawy 12 mocnych i dziecioodpornych klocków (krążków) które w swoim wnętrzu posiadają faktury i materiały odpowiadające tym zawartym w podstawie. Zabawka prosta i genialna w swej prostocie. Zabawka bardzo wytrzymała i dobra już dla maluszków 1+ a w zasadzie z pomocą rodzica 0+ - zawsze małym paluszkiem można przemykać po poszczególnych elementach stymulując niemowlęcy zmysł dotyku. Wspaniała pomoc terapeutyczna dla dzieci z zaburzonym zmysłem dotyku jak i maluszków słabowidzących.

Troszkę musztarda po obiedzie wyskakiwać teraz w drugi dzień świąt z barankami.

Jednak szkoda żeby kreatywny post się zmarnował a zawsze możecie go wykorzystać od tak w związku z wiosną lub całkiem bez związku. Pracy i gimnastyki plastyczno - manualnej nigdy za wiele.

Kira - maestria do kochania :)

Cztery uszka, cztery oczka, chusta i szaliczek - oto nasza unikalna Kira i jej Dzidziuś.

Jedyna taka, cudowna, czaru, uroku i wdzięku.

Unikatowa kangurzyca.

Świąteczna atmosfera rośnie z każdym dniem.

Tworzą wszyscy i cieszą się Wielkanocą mimo śniegu za oknem.

Alusia także dokłada swoje 3 grosiki do Wielkanocowego wystroju wnętrz.

20 miesięcy to już poważny wiek, trzeba się wykazać :)

Wojtuś za półtora roku stanie się zerówkowiczem. 

Chcę aby był na to przygotowany jak najlepiej i nie interesuje mnie to czy podstawa programowa zakłada umiejętność czytania lub działań na podstawowych cyferkach w zerówce czy też nie.

Chcę aby mój obecnie 4 latek przeszedł ten proces nauki na spokojnie, w zabawie z chęcią i ciekawością, aby miał na to czas aby nie miał na sobie presji. Jestem zdania, że rok czasu to dla dziecka ogromna różnica, mam tu na myśli rozwój społeczny i emocjonalny w pierwszej kolejności chcę aby wszedł w szkołę z uśmiechem i pewnością siebie. Dlatego też postanowiłam wprowadzić go w świat słowa czytanego, a przy okazji mimowolnie Alusie która zna już kilka literek choć jej ich nie uczę :P

CMK jest w posiadaniu wielu fantastycznych pomocy i będziemy Wam je tu cyklicznie prezentować. Bo są proste, zachęcające i dla dziecka bardzo ciekawe. Dzisiejszą pomoc rozpracowałam z Wojtusiem w 3 dni, rozpracowałam w sensie przerobiłam bo do opanowania całości jej możliwości jeszcze płynności jeszcze troszkę pracy przed nami. Po trzech dniach Wojtuś bez problemu rozpoznaje 5 z 6 liter umie odnaleźć i nazwać i odpatrując napisać (małe zawahania ma nadal przy literce Y) - wielki sukces !

Pomoce które opisałam do tej pory znajdziecie TU, TU i TU.

 A dziś...

Super stroik w sam raz dla 4 latka - może go zrobić niemalże sam.

Duma wielka a efekt cudny :)