Jezus, dzieci słyszą to imię od narodzin, w zasadzie będąc jeszcze w brzuchu. Słyszą je często i staje się ono im bliskie. Jest częścią codzienności, na początku pewnie trudną do pojęcia bo mama, tata siostra czy brat są podobnie jak inne przedmioty, nazywane i obecne. Jednak Jezus jest a jednak nie namacalny. Potem stopniowo, w dużej mierze dzięki dostosowanej do wieku lekturze, Mszy Świętej i rozmowom, powoli odtajnia się przed maluchem to wielkie misterium. Z wiekiem jednak trzeba iść dalej, głębiej, żeby wiedza nie pozostała na stałym poziomie, bo poznanie stale podsycane odpowiednio do wieku ale też osobistych potrzeb daje owoce. Puste trwanie w miejscu sprawia że żywa wiara szybko obumiera i staje się rutyną. My dorośli sami powinniśmy z tym walczyć, szukać i otwierać się na nowe, jeżeli tego nie robimy i nie czujemy takiej potrzeby, to nie jest znakiem tego, że wiemy już tej przestrzeni wszystko, tylko tego, że powinna nam się zaświecić lampka kontrolna, obumieram duchowo. Bardzo ważna jest też duchowa strawa czytelnicza. Fajnie jeżeli jest różnorodna, dlaczego? Bo ożywia, bo budzi, bo nie każdy we wszystkim znajdzie coś dla siebie, a dzięki odmianie można znaleźć to czego szukamy. Jakieś nasionko, okruch, który coś ważnego zapoczątkuje. Dziś jednak z lektur, których nie czytam dzieciom, gdyż w dużej mierze jest to komiks. Więc coś do czego dzieci, po pierwsze, zachęcać nie trzeba, raczej jest walka kto pierwszy, a po drugie komiksy nie są dobre do czytania w grupie, to chyba oczywiste. Wydawnictwo PROMIC wydało Światowy bestseller! 2 miliony sprzedanych egzemplarzy! Opowieść o życiu naszego Zbawiciela, dającą nam możliwość poznania Jego samego, kroczenia niczym uczeń za Nim po ścieżkach dawnej Jerozolimy aż po krzyż.

Pytania, pytania, pytania... Znacie tą grafikę na której stoi Maryja a obok mały Jezus, który w dymku nad sobą, ma naście razy wypisane jedno słowo:" Mamo, mamo, mamo, mamo, mamo..." a opis pod spodem brzmi. Pierwszy różaniec ! :P

Jedne u ukochanych tytułów książkowych moich dzieci, aktualnie najmłodszego, to seria Rok w...

Z całej serii są też takie, które nie mają szansy się zakurzyć, bo są stale w użyciu. ROK W LESIE to jedne z nich. Te książki przechodzą z dziecka na dziecko i są niezniszczalne. Natomiast tematyka leśna i zwierzęca jest zawsze na topie. Zwłaszcza kiedy nadchodzi jesień, wieczory są coraz dłuższe, starszaki siadają do lekcji a młodszy szkrab musi się wyciszyć i nie przeszkadzać. Takie lektury są strzałem w 10. Minimum tekstu a maksimum obrazu jest o czym opowiadać i co wyszukiwać. Jeżeli macie ciekawskiego kilkulatka, polecam ogromnie. Jednak dziś nie o tym tytule ale o jego młodszym rodzeństwie. Wydawnictwo Nasza Księgarnia wypuściło na świat, dwa nowe mini tytuły z bohaterami, których mali czytelnicy znają z dużego wdania. Zapoznamy się bliżej z sympatyczną rudą wiewiórką oraz bardzo rodzinnym borsukiem.

Daaaawno nie gościły już na forum bloga pomoce od Blue - Sky a przecież to zakłamywanie rzeczywistości, jako, że te pomoce są z nami każdego dnia, w ciągłym użytku. Starszaki wyrosły z zabaw i łamigłówek, jakie oferowały rozmaite układanki tej marki ale Jakub, toż to przecież już 3 letni mały człowiek. Chłopczyk rządny wiedzy i ciekawy świata. Duże wtyczki były stanowczo zbyt wielkim wyzwaniem, dlatego czym prędzej uderzyłam do Blue - Sky po mniejszą ich wersję. 

W sklepie znalazłam cudowne komplety 2x2 oraz 4x2. Jednak nie od razu Rzym zbudowano, zaczęliśmy od tych mini słodziaków, które choć malutkie to mają wielkie możliwości i znakomicie wprowadzają dziecko w świat, tego typu pomocy. Poza tym, że trenują mały umysł, to jeszcze uczą kolorów, dają wycisk motoryce małej i przede wszystkim zapewniają moc frajdy i budują wiarę we własne możliwości. Nie frustrując młodego człowieka nadmierną ilością elementów i zachęcają do działania. 

Na zdjęciach dużo zobaczycie, opisy Wam powiedzą jeszcze więcej, ale jeżeli brak Wam czasu na takie lektury, zapraszam na krótki seans z naszych zabaw. 

Uwielbiamy książki, księgi i książeczki.
Swoją wielką pasją do literatury zaraziłam moje dzieci. Pracowałam nad tym od najmłodszych lat. To daje cudowne owoce. Dzieci poznają moc słów, potrafią budować ładne zdania, nie mają problemów z pisaniem opowiadań czy snuciem własnych historyjek. I choć każde z moich dzieci ma swoje ulubione tytuły czy też tematykę, to nadal uwielbiamy wspólny wieczorny czas z literaturą. 

Dziś jednak o książkach innych niż wszystkie. Ich idea zachwyciła mnie od pierwszej chwili. Moja Książeczka to strona, która w banalnie prosty sposób sprawi, że Twoje dziecko (dzieci) stanie się bohaterem wybranego tytułu. 

Liczba tematów jest spora i stale się powiększa. Dobieramy je wedle płci i wieku naszej pociechy. Ja wybrałam te tytuły które były podwójne, dzięki temu każde dziecko otrzymało swój tytuł a za razem  było bohaterem dwóch książeczek. Takie wspólne książkowe przygody wspierają wzajemne relacje między rodzeństwem. Mam mały podszept do twórców, na przyszłość, może udało by się z realizacją projektów 3 osobowych, już pierwszy jest dla 3 dziewczynek :) Co ważne nawet jeżeli chcecie sprawić przyjemność jedynakowi a podoba Wam się tytuł dwuosobowy, nie ma problemu aby w książce pojawiła się ulubiona kuzynka czy przyjaciel.

Pogoda tej wiosny mocno kapryśna. Raz cieplutko i słonecznie aby kolejnego dnia obudzić się w krainie śniegu i lodu. Jednak każdy promyk słonka jest dla nas prawdziwą radością i żadnego nie marnujemy. Ten sezon właśnie ruszył razem ze sklepem KUPZABAWKE.PL oraz cudownym traktorem z przyczepą wypełnioną bańkami. Nie wiem co Jakubowi sprawiło większą frajdę ogromny pojazd napędzany pedałami czy odkrycie, że umie puszczać bańki. Kiedy starszaki pół dnia spędzają na zdalnym Kubuś nigdy nie ma czasu na nudę. To taki typ, który zawsze sobie znajdzie dogodne zajęcie albo towarzystwo, niekoniecznie ludzkie. Traktor dał mu moc możliwości samodzielnej zabawy, przewozi, dostarcza, wysypuje, trąbi odgrywa rozmaite scenki i akcje ratunkowe. Obserwując go mam wrażenie, że jego wyobraźnia nie ma żadnych granic.

Dziś puzzle inne niż wszystkie. Wyróżnia je kształt elementów oraz kształt całej układanki.
Dodatkowo w oczy rzuca się przepiękna, malownicza, subtelna a w odniesieniu do puzzli z księżniczką nasycona milionem detali szata graficzna. Doskonała jakość poszczególnych elementów też zasługuje na to żeby o tym wspomnieć. Nie każde puzzle dobrze się ze sobą łączą a zwłaszcza przy tak skomplikowanych rozwiązaniach połączeń, nie jest to bez znaczenia. Tu nawet niespełna 3 latek, zakochany w tego tylu układankach, nie miała najmniejszego problemu ze składaniem obrazu w całość.

Był pomysł na twórczość Wielkiego Postu dla starszych dzieci dziś czas na maluszki. Symbol Krzyża i obcowanie z nim odbija się również w ich małych serduszkach. Dlatego nawet kilkulatek nie powinien być pomijany jeżeli chodzi o te 40 dni wyjątkowego czasu jak został nam po raz kolejny ofiarowany. Oczywiście poziom jego zrozumienia i potrzeb jest inny niż w przypadku dzieci starszych, młodzieży czy dorosłego. Co nie znaczy że nie jest równie owocny na dziecięcy sposób.

Wielki Post to czas wyciszenia, wejrzenia w swoje wnętrze. Dzieci też tego potrzebują, jednak potrzebują też pomocy, które pozwolą im skupić uwagę, zatrzymać się. Dziś praca plastyczna która jest trudna, mozolna ale efekt końcowy jest niewiarygodnie piękny i zdjęcia nawet w ułamku nie oddają rzeczywistego wyglądu tych prac. A możliwość wykorzystania jej ot choćby podczas domowej Drogi Krzyżowej to wielka duma dzieciaków i wynagrodzony trud pracy.

Koraliki wodne odkryłam dzięki Kreatywnie w domu. Odkąd Alusia zobaczyła cudowne wytwory jakie potrafią wyczarować Ola i Emilka, ciągle mówiła o koralikach wodnych. Sama technika łączenia wodą wydawała się niezwykle ekscytująca. Nie mogłam się oprzeć.

Jedno było pewne jak kupować koraliki wodne to już ogromny zestaw, tak żeby długo były, oraz aby gama kolorystyczna była jak największa i jeżeli zajdzie potrzeba zająć jednocześnie kilkoro dzieci nie będzie wojny a błogi twórczy spokój i cisza. Byłam ciekawa czy fascynacja koralikami wodnymi będzie równie wielka jak tymi do prasowania i na tą chwilę widzę, że jest nawet większa. Wydaje mi się, że to dzięki samowystarczalności dzieci. Żelazka mogą używać tylko pod moim nadzorem natomiast wody kiedy tylko mają na to ochotę. Widzę, że aktualnie jeżeli pojawia się na horyzoncie jakieś ważne wydarzenie i chcą sprawić komuś przyjemność, w pierwszej kolejności sięgają po te właśnie koraliki. Dodatkowym powodem są liczne dodatki dzięki którym z koralików można wyczarować breloki, pierścionki, spinnery czy stojące ozdoby, jak choćby wazonik z kwiatami dla babci.

Cóż tu dużo mówić, Emilia Dziubak jak tylko za coś się weźmie to już wiadomo, że będzie to arcydzieło. Ta książka, jak dla mnie mogłaby nie mieć ani jednego słowa żeby była zachwycająca i niesamowita. Uwielbiam takie książki. Tak, tak nie tylko dzieci kochają dziecięce publikacje. A takie jak ta to majstersztyk pod każdym względem tak treści jak i oczywiście obrazu. Chyle czoła Emilii Dziubak zresztą nie po raz pierwszy i z pewnością nie po raz ostatni. Jeżeli szukacie czegoś WOW, to jesteście w dobrym miejscu.
Zacznijmy od wydania, gruba oprawa, ogromny format, ilustracje z samego rozmiaru są fascynujące. Każda stronica czy rozkładówka to jak wizyta w muzeum sztuki. A w dodatku wartościowe treści wzbogacają całość publikacji. O czym traktuje książka o zwierzęcych architektach i ich niesamowitych budowlach.