Wydawnictwo Egmont wszystkie najciekawsze publikacje dla dzieci wydało w miesiącu listopadzie. Na grudzień natomiast zostawiono książki doskonałe na prezent ale dla grupy czytelników dorosłych. I tak też mogąc wybrać jedną z trzech pozycji wybrałam tą której nie mogłam się oprzeć już na pierwszy rzut oka. 

Wybór dobrej książki kucharskiej czy to na prezent czy na własny domowy użytek to rzecz nie prosta. Każdy ma swoje oczekiwania i preferencje a także umiejętności. Dlatego poza tym co możecie wyczytać w księgarni internetowej fajnie jest uchylić rąbka tajemnicy i zajrzeć pod okładkę. Przynajmniej dla mnie kupowanie kota w worku to rzecz mało przyjemna. Dlatego pozwolę sobie, zainteresowanym, pokazać co w naszej kuchennej biblioteczce piszczy.

Świątecznych przegotowań czas uważam za oficjalnie otwarty. 

Mój zegar tyka, więc muszę to wszystko dobrze sobie rozplanować. Dziś biorę się za adwentowe zadania, bo kalendarz na szczęście pozostaje z zeszłego roku. Musze jeszcze tylko zmontować wielki słój z cukierkami i upominkami, adwentową tabele motywacyjną i będą miała praktycznie wszystko.

Tym czasem wczoraj w ramach wieczornej rozrywki zaczęłam tworzyć swój lampion bożonarodzeniowy i kiedy zobaczył to Wojtko, zapłonął w nim zapał twórczy stworzenia takich świątecznych światełek do pokoju dziecięcego. I choć miała to w planach adwentowych zadań, stwierdziłam, że czemu nie, w końcu zdanie zastępcze się znajdzie, a jak jest chęć i zapał trzeba działać. 

Wełna, z czym Wam się kojarzy ?

Mi z ciepłem, z przepływem powietrza, z owcami, z góralami i z kołdrami bowiem wszyscy tak my jak i dzieciaki mamy właśnie wełniane kołderki. Jednak za razem, na myśl przychodzi mi także specyficzna faktura, nawet jeżeli pomyśle o ubraniach czy sweterkach, zawsze gryzły. Dlatego kiedy trafiłam na markę Green Rose i to przeglądając niemowlęcą odzież, nie mogłam przebić się przez ten stereotyp. Ja jako dorosła osoba nie przepadam za wełnianymi swetrami na gołą skórę a tu czapeczki, bodziaki, pajacyki ?

Jak to możliwe? Ano możliwe i to jeszcze jak. Nie jestem fotograficznym profesjonalistą ale na zdjęciach możecie zobaczyć i niemal poczuć delikatność i subtelność tych uszytków
. I wierzcie mi na słowo, bawełna tym ubrankom do pięt nie dorasta. Są tak cudownie mięciutkie i lekkie, że nie potrafię sobie chyba wyobrazić materii bardziej odpowiedniej dla noworodka.

Dobrze, dobrze przyznaję się :)

Nie chciałam tej kolorowanki ze względu na dzieci (choć można ją znaleźć w dziale książki dla dzieci). Oczywiście, że nie bo to nie jest coś dla nich, jeszcze nie, choć Wojtek z wielkim zainteresowaniem wertował i studiował kolejne stronice. 

Ta kolorowanka to nic innego jak podróż, przez szczegółową ludzką anatomie z kredką w ręku. Fajna rozrywka dla młodych ludzi zainteresowanych medycyną. Doskonałe wprowadzenie w ten niezwykły i jakże ściśle powiązany ze sobą świat w którym wszystko musi ze sobą współgrać. 

Lubimy tworzyć, to wiecie. Dlaczego ?

Bo zajmuje nam to czas, bo daje dzieciakom możliwość nabycia nowych umiejętności, bo pozwala im się wyżyć w twórczy sposób, bo powstają z tego dzieła które cieszą oko i dają dzieciom wielką satysfakcję. Jednak zwłaszcza teraz kiedy moja ruchomość i możliwości mobilne są ograniczone (8,5 miesiąca z brzuszkiem za mną) bardziej nawet niż zwykle cenię sobie takie pozycje jak ta, którą chciałabym Wam dziś pokazać. 

Bardzo lubię szperać w książkach przyrodniczych i geograficznych dla dzieci - bo wiem, że będą przyjęte w domu z wielkim uśmiechem i zaciekawieniem. Tak to już u nas jest i bardzo mnie to cieszy. Dlatego każdą nowość w tej dziedzinie od razu wyhaczam i sprawdzam czy warto ją mieć. 

I tak kiedyś podczas zakupów spożywczych wypatrzyłam ten oto Atlas Świata dla Dzieci. 

Atlas bardzo fajny bo z jednej strony napisany przystępnie i pod dzieci a z drugiej strony zawierający dość szeroką wiedzę geograficzną na temat świata. Takiej pozycji szukałam, z jednej strony dobrej już dla przedszkolaków a z drugiej idącej dużo dalej i wykraczającej poza wiek przedszkolny. Atlas wypełniony samymi mapami dla kilkulatka nie byłby pozycją ciekawą ale już taki nasycony dodatkowo zdjęciami, ilustracjami, przekrojami, krótkimi rzeczowymi faktami i ciekawostkami, że o quizach nie wspomnę, jak najbardziej.
Bo takie podejście bardzo wciąga i zachęca do zdobywania wiedzy.

Jeżeli szukacie nieszablonowej książki o Mikołaju - oto ona, jedyna taka opowieść 

przygodowo - sensacyjana ze świętym w roli głównej. 

Książka opowiada w 7 opowiadaniach o niezwykłych przygodach Mikołaja, dalece wykraczając poza to czego ktokolwiek może się spodziewać. Co prawda akcja w dużej mierze toczy się w Laponii.
Co prawda Mikołaj to ten sam znany nam i dobroduszny staruszek, napędzający swoje sanie paliwem z miłości. Co prawda posiada on renifery, zwierzęcych przyjaciół i krasnoludki w roli pomocników. Ale historie przytoczone w tej książce są zupełnie niebanalna i nie raz i nie dziesięć wywołają niekontrolowany wybuch śmiechu. Co dodatkowo istotne opisują one też 7 sekretów świętego Mikołaja a są nimi bardzo mądre i pouczające słowa. Mała kropelka istoty świąt na każdy rozdział.

Ostatnio na Blogu książki głównie Świąteczne i zimowe ale nie znaczy to, że dzieciaki nie czytają same. Czytamy dużo, wytrwale i systematycznie. Odkąd Wojtek złapał bakcyla już tak na serio, podwoiłam poszukiwania, żeby zawsze mieć asa w rękawie. 

I tak dziś kolejna porcja z serii nasze ukochane czytanki. Na serię wpadłam przypadkiem, wpisując w wyszukiwarkę hasło "Pierwsze czytanki". Pierwszym moim wyborem były zbiorowe czytanki dla chłopców. Ale Wojtko przeszedł przez nie jak burza, a ponieważ bardzo mu przypadły do gustu a ja nie widziałam wyraźnych elementów, który miałaby świadczyć o przypisaniu do płci, szybko zamówiłam czytanki dla dziewczynek, tym razem każdą wydaną osobno, tak na próbę aby zobaczyć czy one też będą się cieszyły takim powodzeniem. Mój wybór był kolejnym strzałem w dziesiątkę, trzy czytanki - trzy dni i książeczki czekają na Alusię. Jeżeli zastanawiacie się czy Wojtuś je polubił to dodam, że sam z siebie przebrnął za jednym podejściem przez minimum 16 rozkładówek - a to najlepsza rekomendacja co do tego czy książki są ciekawe i wciągające. Bardzo lubię takie właśnie książki dla dzieci. 

Zapotrzebowanie mojej córki na kobiecy asortyment przerosło moje najśmielsze oczekiwania.
Alusia jest małą kobietką z krwi i kości. Czy w domu, czy na podwórku, czy też do przedszkola - spódniczka lub sukienka to pozycja obowiązkowa i bez tego nie da rady wyjść z domu bez awantury. Zestawienie spodnie+bluzka, funkcjonuje jedynie z choćby króciutką spódniczką pomiędzy.
Nie inaczej jest w temacie spinek, opasek i biżuterii wszelakiej. Po prostu jeżeli coś błyszczy i się mieni, to już staje w rzędzie prezentów idealnych. Ale to było do przewidzenia bo jako 8 miesięczny bobas mogła godzinami wpatrywać się w naszyjniki, a jako 2 latka nie biegła do sklepu z zabawkami tylko do Apartu hahahah.

Dlatego kiedy wypatrzyłam tą publikacje wiedziałam, że bardzo nam się przyda i stanie się źródłem wielu prac i kreatywnych inspiracji w naszym domu.

TING - mówiący długopis. Nowość wydawnictwa Wilga. 

Jest u nas od 1,5 tygodnia i kiedy obserwuję moje dzieci podczas zabawy/lektury z tym sprzętem, nasuwa mi się jedna myśl. Czy ten długopis to bardziej prezent dla dzieci, które zapominają o Bożym świecie i edukują się na całego znakomicie się przy tym bawiąc czy może dla rodziców którzy mogą wyciągnąć się na kanapie albo zrobić cokolwiek innego bez "mama, mama, mama..." w tle.

Dzieci nie ma. I to nie dlatego, że włączyłam telewizor, że dałam im do ręki tablet, że włączyłam im Play Station. NIE, dlatego że dałam im książkę i długopis :D

W tym roku nie znalazłam, żadnej ciekawej inspiracji na pracę dla Świętego Mikołaja, która przedstawiałaby postać samego świętego. A taka praca jako podarunek dla Mikołaja zawsze jest u nas po drugiej stronie listu. Ale tworząc zimowe prace wpadłam na myśl, odrobinę bardziej zimową i może nietypową, czerwieni tu nie uświadczycie. nie mniej jednak kto powiedział, że ma być standardowo i tak jak wszędzie :)

Kiedy zaproponowano mi napisanie postu pod tytułem: 

TOP 10 - zabawek które się u nas sprawdziły

Wiedząc, że ów post będzie jednym z wielu, stwierdziłam, że bardzo chętnie podejmę się tego wyzwania, bo sama bardzo chętnie się dowiem co też wyjdzie z takiej zabawy. 

Każdy rodzic uwielbia obdarowywać swoje dzieci prezentami, książkami, grami, zabawkami - prawda jest taka, że odkąd mam dzieci, moje prywatne zachcianki ustąpiły miejsca dziecięcym marzeniom. Po trosze dlatego, że wydaje mi się iż jest to część maminego życia i silna wewnętrzna potrzeba, a po trosze dlatego, że kupując te wszystkie rzeczy odczuwam nie małą radość i satysfakcję, tak widząc uśmiech moich dzieciaków jak i koncentrację na zadaniu, wczuwanie się w rolę, tworzenie czegoś z niczego. Te pozostałe aspekty zależą rzecz jasna od produktu. 

W pokoju naszych dzieci panuje minimalizm. Zabawki są stale selekcjonowane, chowane, po jakimś czasie znów wyjmowane. Decyzje podejmują dzieci i ja, czyniąc stałe obserwację. Kiedy widzę, że coś się kurzy i przestawiane jest tylko z kąta w kąt, natychmiast znika z dziecięcego świata. 

Tym samym stworzenie listy top 10 nie było dla mnie wcale specjalnie trudne. 

Dobrze wiem co królowało a nawet króluje po dziś dzień. 

Top 10 - czyli lista zabawek które zachwyciły w pierwszej chwili ale jednocześnie nie poszły w odstawkę po 5 minutach. Zabawek którymi dzieciaki bawiły się lub bawią się nadal. Zabawek które cyklicznie są wyciągane i które faktycznie były długo hitami i zajmowały, bawiły, cieszyły. 

No to czas START.

Zima u nas pełną parą, sypało calutką noc, nawet się zastanawiamy czy to już oby nie czas na wyciągnięcie sanek. Tym czasem weekendem było u nas bałwankowo. Oto ostatnie tegoroczne zimowe prace jakie powstały. Od dziś bierzemy się za kartki świąteczne, bo oczekujących jest około 15, a więcej niż jedną kartkę na dzień raczej zrobić rady nie damy :)

Oto ostatnia z książek z 50 tką w nazwie, jaka pojawi się na blogu w tym mikołajowo-choinkowym czasie. Zawsze najwięcej kłopotów sprawiają (przynajmniej mi) prezenty dla męskiego grona odbiorców. Bo mężczyźni są praktyczni, nie lubią rozrzutności, cenią sobie klasykę.
No nie jest łatwo. A taka piękna pozycja jak ta, powinna przykuć uwagę każdego faceta zainteresowanego militariami i historią. A w moim okręgu to będzie jakieś 50% zadowolonych i usatysfakcjonowanych z prezentu panów. Dodam też, że książka jest naprawdę ciekawie napisana i sama chętnie po nią sięgnę, zresztą już przeczytałam sporo podtytułów a jest ich 50. 

Bo dziś przed Wami tytuł  50 typów broni, które zmieniły bieg historii.

Wszystko zaczyna się od kamiennego toporka i idzie chronologicznie, za koleją życia. Bardzo fajnie można sobie zobrazować jak wielkie postępy, na przestrzeni dziejów w tej kwestii nie rozłącznej z dziejami ludzkości się dokonały. 

Dziejom ludzkiej cywilizacji towarzyszą i wpływają na jej kształt konflikty. Podczas najważniejszych z nich często pojawiały się nowe rodzaje broni, od pierwszego prehistorycznego toporka po granat ręczny, od średniowiecznych machin oblężniczych po roboty, które wkrótce zaczną być wykorzystywane w walce. Niektóre z tych rodzajów broni odegrały rolę decydującą, jak bomba atomowa “Little Boy” zrzucona na Hiroszimę. Inne stały się bronią kultową, jak karabinek automatyczny AK – niegdyś symbol komunizmu, a obecnie terroryzmu i najbardziej rozpowszechniony karabin świata.

Militaria wciąż udoskonalane, opierają się jednak na zdobyczach poprzednich stuleci. 

3500 lat naszej opowieści jaka się snuje i która będzie nam towarzyszyła już zawsze. Bardzo obrazowa i bogato zilustrowana pozycja. Poza opisami mamy tu też specyfikacje techniczne.
Kompendium wiedzy militarnej w 50 rozdziałach. 

50 typów broni, które zmieniły bieg historii

AUTOR: JOEL LEVY

Format: 17 x 23 cm

Stron: 224

Oprawa: twarda

Przekład: Jerzy Jarosław Malinowski

Nie dawno opisywałam Wam książkę o 50 zwierzętach które zmieniły dzieje historii, dziś publikacja z tej samej serii jednak o zgoła odmiennej tematyce. 50 faktów z historii medycyny - od dziejów najwcześniejszych po chwilę obecną.

Zanim jednak przejdę do samej ksiązki zainteresowanym ksiązkami z serii chciałam napomknąć iż w serii znajduje się dużo więcej ciekawych zagadnień i tak znajdziecie wśród nich:

- 50 najsłynniejszych aparatów fotograficznych w historii

- 50 najsłynniejszych linii kolejowych w historii 

- 50 roślin które zmieniły bieg historii 

- 50 substancji które zmieniły bieg historii 

- 50 typów broni które zmieniły bieg historii (o tej książce napiszę już niebawem)

Od książek zimowych płynnie przejdziemy do tych o tematyce Bożonarodzeniowej.
W końcu takich pewnie teraz wszyscy intensywnie poszukujemy, przynajmniej ja sobie nie wyobrażam wieczornej lektury w innym klimacie. Teraz kiedy grudzień już u progu najwyższy czas wraz z adwentem zaopatrzyć książkowa biblioteczkę w cudowne Świąteczne tytuły. Część wyprzedana została w jesiennej wyprzedaży i zdecydowanie potrzebowałam nowych świeżych tytułów. 

Oto dwa które wydały mi się niezwykłe i wyjątkowe. 

Zimowych prac ciąg dalszy. Moja Ala w ostatnim czasie ma bardzo duża potrzebę tworzenia. 

Co dzień po przedszkolu, otwiera szufladę z farbami i pyta co dziś robimy ?

No i robimy, bo kiedy jest potrzeba znajdzie się i temat. Najlepiej jak jest prosto (nie jest typem długodystansowca, lubiącego trudy i mozół zadań), nie wymagająco i samodzielnie.

Kiedy dziecko wchodzi w okres szkolny, jego wolność i samodzielność wchodzi na inny poziom.
Nie jest już przedszkolakiem, odstawianym pod drzwi i odbieranym w ten sam sposób.
Musi samo iść do szatni, samo trafić do klasy, często gęsto samo po lekcjach udać się na świetlicę lub na zajęcia dodatkowe. Co odważniejsi rodzice korzystają też ze szkolnych busów (mówię tu o dzieciach i rodzicach spoza miasta), kiedy dziecko musi na busa dotrzeć i wrócić do domu. Z każdą klasą ten próg samodzielności staje się coraz wyższy. Jednak każdy rodzic chce mieć pewność. Każdy z nas chce wiedzieć, że dziecko jest pod opieką, chce wiedzieć, że nic mu nie zagraża, że jest tam gdzie być powinno.
Owszem istnieją telefony, ale raz że nie jestem fanką wręczania dzieciom telefonów, a dwa, że taki 7 latek to dość roztrzepany typ młodego człowieka. Podejrzewam, że mój Wojtek do tygodnia albo telefon by zgubił, albo wsadził w byle jaką kieszeń i nie pamiętał o jego istnieniu, tak czy siak marna szansa aby korzystał z niego w odpowiadający mi sposób. Bo świadome i mądre, korzystanie z nowoczesnych sprzętów, przychodzi dużżżżo, dużżżżo później. Jednak okazuje się, że są gadżety mądrzejsze i zapewniające z jednej strony komfort rodzicowi a drugiej nie wadzące dziecku, ba raczej dające wielką satysfakcję z bycia posiadaczem takiego bajeru.
O czym mowa ?

Zima zawitała u nas już na dobre. Mamy całą piękną galerię prac Kusiątek ale podzieliłam nasze dzieła zimowe na trzy posty, tak więc odwiedzajcie nas co kilka dni będą się pojawiać, zapraszam i zachęcam do zimowej twórczości. My musimy sobie wszystko robić wcześniej, bo ja jestem troszkę jak tykająca bomba zegarowa, więc wolimy sobie to rozplanować na dłuższy czas, żeby ze wszystkim zdążyć. 

Potem płynnie przejdziemy do naszych listów mikołajowych a następnie będzie już typowo Świątecznie :)

Ja wiem mamy XXI wiek, dzieciaki siedzą z głowami w tabletach, smartfonach, laptopach od 2 roku życia i preferują nowoczesne technologie i zabawiacze z wyższej półki. Tak jest ale tak być nie musi, o tym przynajmniej do jakiegoś wieku i do jakiegoś stopnia decydujemy my, odpowiedzialni za nich dorośli ludzie. Moje zdanie na ten temat znacie, u nas gry komputerowe mogą nie istnieć. Za to bez gier planszowy - namacalnych, nie wyobrażam sobie codzienności z przedszkolakami. Bo nie dość, że rozwijają wszechstronnie, zwłaszcza jeżeli poczytacie opinie i sięgniecie, nie po przypadkowe a konkretne tytuły, to jeszcze pozwalają rodzinnie spędzić ze sobą czas, wzmocnić więzi, doskonale się bawić ale też nauczyć się radzić sobie z niełatwymi czasem emocjami.

Dzieciaki przy tym się wyciszają, (no dobra może nie zawsze ale przeważnie), ćwiczą to pamięć, to refleks, to koncentracje albo jeszcze lepiej motorykę i precyzję. Poza tym dożyliśmy czasów kiedy to gry nie są już takie jak były niegdyś. Piękne wydania podążają za współczesnym młodym człowiekiem i naprawdę zaskakują, nie tylko jakością ale też oprawą estetyczno - graficzną.
Dlatego nadają się znakomicie na prezenty, już nawet dla 2-3 latków są naprawdę ciekawe i wciągające tytuły, nie wspominając o tym, że im starsze dziecko tym lepiej, ciekawiej i różnorodniej. 

Dziś mam dla Was 4 tytuły.

Dwie książki, w zasadzie książeczki. W całkiem sporym formacje  200x285 mm, szyte w miękkiej oprawie. Obie po 16 stron, bogato ilustrowanych, przy okazji pięknie ciepło i bardzo klimatycznie. Obie są dedykowane okresowi przedświątecznemu, zimowemu, pełnemu nostalgii i przemyśleń.
Obie wnoszą coś niezwykłego, coś wyjątkowego, obie są napisane bardzo przyjemnym językiem, prostym i zawierają bardzo klarowny przekaz, który powinien trafić nie tylko do młodszych odbiorców ale także do nas dorosłych. Obie też mówią co tak naprawdę się liczy, nie tylko w życiu ale i w Świętach. Co jest jeszcze fajniejsze to ich cena, bowiem każda z nich kosztuje niespełna 4 zł, przyznacie, że ciężko się oprzeć takiej pokusie.
Co jeszcze łączy obie książki ? Autorka, Ewa Stadtmüller, którą bardzo sobie cenię. Mamy wiele tytułów jej pióra w domu i uważam, że jest bardzo ciekawą postacią literatury dziecięcej. Umie pisać ciepło, mądrze i trafia do serc i umysłu dzieciaczków. Umie wytłumaczyć sprawy czasem trudne ich językiem, dostosowując się do ich emocji i uczuć. To bardzo ważna umiejętność, umieć traktować poważnie a za razem z wyczuciem dzieci. 

Książka dla dzieci którą nabyłam z myślą o sobie...

Historia sztuki dla dzieci, chodzi za mną już od dawna, kiedy zobaczyłam tą okładkę, to wydawnictwo, te ilustracje, nie chciałam odkładać dłużej wejścia w posiadanie takiej perełki na potem. Moje dzieci, nie są adresatami tej publikacji, jest zbyt poważna, ale ja? Czemu nie?
Co tam, że przedział wiekowy to 10-14, zawsze można przymknąć oko na górną granicę.
No i druga rzecz, że mojemu starszakowi do tej dolnej brakuje zaledwie 3,5 roku :P

A książka ta to prawdziwa perełka, przewodnik po całokształcie sztuki ludzkiej na przestrzeni dziejów, od pierwszych skalnych malowideł aż po dziś dzień. Bogato ilustrowana, cudownie i żywo opisana. Poukładana chronologicznie pozwala prześledzić zmiany i różnice jakie dokonywały się z każdym kolejnym geniuszem artystycznym. Michael Bird zabiera nas na niezwykłą wyprawę. Podróż w której spotkamy wszystkie najbardziej wybitne jednostki o których wiedzieć powinien każdy człowiek, bez względu na wiek. Są tu więc Vincent van Gogh, Frida Kahlo, Leonardo da Vinci, Jackson Pollock, Claud Monet czy Pablo Picasso, lecz nie zapomniano o tych mniej znanych w kulturze zachodniej  artystów chińskich, japońskich, arabskich czy nawet azteckich…

Idą Święta Bożego Narodzenia, czas wyjątkowy, kiedy dawać znaczy dostawać. 

Od jakiegoś czasu podsuwam Wam nasze pomysły na prezenty dla dzieci w rozmaitym wieku, ale dorosłym też się coś od życia należy. Ja jako amatorka literatury uważam, że najpewniejszym i najbardziej wartościowym pomysłem na prezent jest dobra książka. W ostatnim czasie weszłam w posiadanie trzech bardzo ciekawych tytułów, które w mojej opinii są uniwersalne. Zwłaszcza, że każdy dorosły ma w sobie coś z dziecięcej potrzeby chłonięcia wiedzy, odkrywania i wyszukiwania ciekawostek z rozmaitych dziedzin. Takie właśnie  książki chcę Wam pokazać a pierwsza nich traktuje o zwierzętach które zmieniły bieg historii świata. Moje dzieciaki uwielbiają zwierzęta, już dawno nie leciała w naszym domu bajka, bo filmy przyrodnicze w pełnym wymiarze zastąpiły ich miejsce. Taki obrót spraw bardzo mnie cieszy, tym bardziej, że ja sama uwielbiam z maluchami siadać i oglądać te niezwykłe programy, ten niezwykły świat, tak bardzo odległy i egzotyczny. 

Dlatego jako pierwsza w oko wpadła mi właśnie ta książka. Byłam niezwykle ciekawa podejścia do tematu, wyborów jakie padły. Bowiem opisuje ona 50 gatunków zwierząt, które miały znaczący wpływ na losy obecnego świata. 

Dwóch głównych bohaterów Kudłacz i jego kumpel karaluch przez przypadek trafiają na jajowatą kapsułę czasu. Bo choć żyją w czasach w których dinozaury już nie istnieją cofają się daleko, daleko w przeszłość i podążają od Triasu, przez Jurę aż do najciekawszej i najszerzej zobrazowanej Kredy. Moc ciekawostek, faktów i zadań interaktywnych, czyli jednym słowem, o nudzie nie ma mowy. 

 Kogo tam poznają: olbrzymiego Riochazaura, Trematozaura, który zgubił jajo, roślinożernego Diplodoka, żyjącego w wodzie Plejozaura, Tyranozaura Rexa kłócącego się z Ankylozaurem, latające Archaeopteryxy i wiele, wiele innych gadzin. 

Kiedy zobaczyłam tytuł Grzyby wiedziałam, że książka będzie nasza. Jak się ma w domu takiego grzybiarza jak mój Wojciech, taka pozycja nie porze przejść człowiekowi koło nosa. Zwłaszcza, że jest to ni mniej ni więcej, kompendium wiedzy wszelakiej na temat grzybów rozmaitej maści, pokroju i rodzaju. Królestwo grzybów jest niezwykłe i każdego dnia zgłębiane. Choć na dziś dzień grzybów znamy mniej niż roślin to naukowcy i specjaliści w temacie przypuszczają, że odkrytych jest dopiero 7% istniejących rodzajów i gatunków.
Wyobrażacie sobie takie bogactwo królestwa Funga. 

Jak czytamy w opisie książki  Są wszędzie. Na lądzie, w wodzie, pod ziemią, na drzewach, w twoim przewodzie pokarmowym, w lodowce i na skórze. Mogą być trujące i lecznicze, osiągać zawrotne ceny, świecić i wabić elfy – przynajmniej według niektórych legend… Robi się z nich lampy, krzesła, portfele, buduje domy…

Teraz chyba nie muszę tłumaczyć dlaczego wciągnęłam się w lekturę na równi z moim dzieckiem. 

Dziś tytuł nie łatwy, nie łatwy bo i temat nie jest prosty. Zresztą książkę czytałam sama, bo przeznaczona jest dla dzieci starszych niż moje, od 9 roku życia, w dodatku jeżeli dziecko jest bardzo wrażliwe też należy przemyśleć odłożenie lektury na potem.
Akcja książki toczy się szpitalu dziecięcym na oddziale onkologicznym i choć książka, tak de facto smutna nie jest, to ja podskórnie czuję smutek i strach jaki przeszywa momentami głównego bohatera. Książka jest o tym, że choćby nie wiem co, nie wolno nam tracić wiary ale jednocześnie nie wolno nam przestawać walczyć. Bo jedynie dzięki wierze i walce możemy wygrać, każdą nawet najtrudniejszą batalię. Nawet jeżeli nie wygramy życia na ziemi, bo życie tu się nie kończy a składać broni nam nie wolno. Nie jest to zapewne łatwo kiedy ma się 9 lat i cały świat nam się zawala pod wpływem jednej diagnozy. Kiedy to co było codziennością, się kończy i nagle szkoła, dom stają się czymś odległym i wręcz nienamacalnym. 

Książka daje nadzieje, książka pokazuje, że walka jest konieczna, że boi się każdy ale trzeba pokonać ten strach. Pokazuje też, że nie jesteśmy sami, nigdy nawet jeżeli wszyscy bliscy są daleko.

Jeżeli macie wśród rodziny i znajomych miłośników kuchni i książek kucharskich, mam dla was prawdziwy rarytas. Niezwykłe prezentowe wydanie, które zachwyci każdego konesera tej tematyki. 

Przedwojenna kuchnia, pełna tradycji, smaku jak i estetyki.

Będzie pysznie, zdrowo, różnorodnie i muszę przyznać bardzo, bardzo przystępnie - przepisy nie są w większości wymyślne i trudne w realizacji tylko doskonałe na co dzień i od święta.
A ponieważ pozycja ma aż 319 stron, jest w czym wybierać i każdy temat został tu poruszony.

Jeżeli ktoś mnie pyta o książeczki dla maluszków, sztywno stronicowe i pięknie ilustrowane, zawsze polecam te Wydawnictwa Skrzat a autorstwa Wiesława Drabika. Moje maluchy wychowały się na jego wierszach i na tych ilustracjach. I szczerze powiem, że pierwsze zakupione przeze mnie książeczki nabyłam, jak zupełnie nieświadoma jeszcze dobrej książki dla dzieci mama.
Która wpadające w ucho i mądre wiersze dla najmłodszych utożsamiała jedynie z Brzechwą, Tuwimem i Konopnicką. Kupiłam książeczki dla cudownych ilustracji, które zachwyciły wtedy pół rocznego Wojciecha. Jak bardzo się myliłam co do treści o tym wie każdy kto czyta wiersze Wiesława Drabika poświęcone dzieciom. Niezwykła umiejętność pisania prosto, wesoło i jednocześnie z charyzmą i morałem to właśnie jego cechy charakterystyczne. Rymy wpadające w ucho, które po kilku lekturach możecie śmiało recytować, bo zapadają w pamięć, zresztą nie tylko dorosłym, bo starszaki też szybko chwycą te rymowanki. Nie są to absolutnie infantylne rymy częstochowskie, tylko utwory z polotem i mądrością oraz przyjemnym poczuciem humoru.

Obchodzicie Dzień Pluszowego Misia ?

My zapewne nie, ale każdy pretekst jest dobry żeby dać dziecku prace twórczą i odrobinkę kreatywnej wolności. W roku 2017 Dzień Pluszowego Misia przypada na 25 listopada a będzie to sobota. Ale my jak to my, swojego Misia już mamy, i to całkiem, całkiem pluszowego :)

A w zasadzie to nawet nie Misia a Misiunię. 

Zachwalanie Astrid Lindgren, nie ma chyba większego sensu, bo według mnie to kobieta której się nie da nie uwielbiać. Czy ma się lat 5, 35 czy 55 po prostu czyta się te opowieści i słucha z największa przyjemnością. Mimo, że większość opowiadań nie odnosi się do naszej rzeczywistości, pod tysiącem względów, to jednak z jakiegoś powodu, historie przez autorkę, po trosze opisane a po trosze stworzone, są jakby poza czasem, absolutnie uniwersalne i dla każdego.

Jak Johan uratował cielaka, to znakomita książka na zimowy dzień. Zatopić się w Szwedzkiej zimie z prawdziwego zdarzenia, tak pod wpływem pięknych ilustracji Marit Törnqvist, jak i bajkowych opisów to rzecz niecodzienna. To niesamowita podróż w czasie do dni kiedy bieda zaglądała ludziom w oczy a jednak byli szczęśliwi, do czasów kiedy do szkoły dzieci brnęły przez półmetrowe zaspy, do czasów kiedy auta były czystą abstrakcją. Johan był członkiem ubogiej Smalandzkiej rodziny, nie przelewało im się nigdy, ale nadszedł dzień kiedy Johan stwierdził, że Bóg o nich zapomniał. Jedyna krowa, żywicielka rodziny, tak kochana przez chłopca połknęła gwóźdź i padła. Żal, rozgoryczenie zupełna bezradność, brak pieniędzy na nową krowę i to czego Johan do tej pory nigdy, przenigdy nie widział,  łzy jego mamy. To wszystko przeważyło szalę rozgoryczenia i złości. Chłopczyk nie mógł pojąć tak wielkiej niesprawiedliwości i nic poradzić na ten ból który rozlewał się po jego małym niewinnym serduszku. 

Mikołaj w tym roku teoretycznie, powinien ominąć naszą trzecią pociechę ze względu na jej nieobecność wśród nas w formie namacalnej. Jednak jak tu ominąć kogoś kto jest tu z nami tak wyraźnie. Skoro w domu jest już niemalże trójka dzieci, wydaje mi się, że sporą niesprawiedliwością było by takie wykluczenie. Nawet Wojtuś się zmartwił tym faktem i powiedziała, że on napisze w liście, że niedługo pojawi się w domu maluszek i będzie mu przykro jeżeli ominie go taka przyjemność. 

Poza tym jeżeli w mikołajowym worku znajdzie się też coś dla bobasa, psychologicznie przygotuje to, zwłaszcza Alusię, na nadchodzące zmiany. Zawsze dbałam o to aby bobas który ma się pojawić miał, jeszcze przed urodzeniem, wyraźnie zaznaczona przestrzeń pośród nas. Gotowe łóżeczko, półki z ubrankami, kosz z zabawkami, półeczkę na książki, wanienkę. Tak aby potem kiedy już przekroczy próg domu, jedyną nowością był on sam. Takie podejście minimalizuje choć po części negatywne emocje jakie się rodzą w starszakach. W końcu takie nowe-obce dziecko, którym mama musi zajmować się bardzo prawie bez ustanku, to dla 4 latki nie łatwy orzech do zgryzienia. 

Po drobiazgi dla maluszka uderzyłam do Edukatorka. Założenie było jedno, poszukuję czegoś co będzie doskonałe na same początki przygody zwanej zabawą. Łatwe do złapania przedmioty, metkowce, wyraziste połączenia, coś co przy okazji złagodzi niedogodności ząbkowania oraz coś co pozwoli potrenować koordynację oko ręka  - innymi słowy jakaś ciekawa zawieszka.

Eschatologia - doktryna dotycząca ostatecznego przeznaczenia świata, ludzkości i człowieka oraz postawy z zakresu wiary religijnej w sprawy związane ze śmiercią, końcem świata, a w doktrynach chrześcijańskich z Sądem Ostatecznym, nieśmiertelnością duszy, problematyką teodycei, erą mesjańską, zmartwychwstaniem umarłych. W poszczególnych religiach ściśle powiązana z historiozofią, koncepcjami czasu i antropologią.

Brzmi skomplikowanie no i na pewno taką jest, gdyż kto wie tak naprawdę co będzie po śmierci?
Co będzie u godzinie śmierci? Co będzie tuż przed?
Ale takie pytania pojawiają się ustawicznie w głowie. Nikt w końcu nie żyje wiecznie i choć obecna cywilizacja próbuje odsunąć ten tematy od człowieka, żyć pełnią życia, wymazać z otoczenia ludzi starszych i chorych, to śmierć jest była i będzie towarzyszyła człowiekowi bez względu na chęci, wiarę, sposób życia czy ideologię. Będzie towarzyszyła też bez względu na wiek i ilość posiadanych pieniędzy czy status społeczny. To jedno zrównuje wszystkich ludzi.

ZESTAW KĄPIELOWY LULU DESIGN

Czy to się w ogóle da zrobić ? Czy można noworodka oswoić z kąpielą. 

Odpowiem jako mama dwójki dzieci: i tak i nie. 

Jeżeli traficie takiego noworodka, jakim był mój Wojtuś a mianowicie niezmiernie nadwrażliwy czuciowo i dotykowo - o kąpieli bez łez i wrzasku nie ma mowy. 

Jeżeli trafi Wam się bobas ciekawy świata, któremu zmiany temperatury nie sprawiają przykrości, jak moja Alusia z pewnością dużo prościej, o to aby kąpiel stała się od samego początku wielka przyjemnością dla kąpiących i kąpanych.