Legendy, napisane subtelnie, nie ingerując nazbyt w dziecięcy światopogląd, kierując jedynie myślenie w sposób intuicyjny na właściwe tory. Ponadczasowe opowieści, przekazywane z pokolenia na pokolenie nadal żywe wciąż obecne, zawsze aktualne. W każdej legendzie zawarte jest też ziarenko prawdy, każda legenda zawiera istotny dla nas morał, życiową prawdę do której sami czytając kolejne opowiadania docieramy. I choć lektura skierowana jest głównie do najmłodszych tak jak pozostałe opowieści wydawnictwa PROMIC przyniosą niewątpliwą radość również czytającym dorosłym. Prosty język, skierowany do młodego odbiorcy bardzo uprzyjemnia lekturę a Boga na kolejnych stronicach po prostu czuć. To niesamowite kiedy człowiek czyta książkę i napełnia się mimowolnie optymizmem, taje się z każda stroną lżejszy i szczęśliwszy.

Czas rozmyślania o prezentach już nastał, moje mikołajowe już czekają w większości w czerwonym worze pod sufitem, na 6 grudnia. Dzieci czekają na ten dzień z niecierpliwością, pytają, snują historie, szykują się a nawet ugrzeczniają. Ale dorośli też, każdy raduje się z podarunku, nawet tego najmniejszego, ja chyba za to nawet bardziej niż dostawać lubię dawać. Wiedzieć radość w oczach, błysk a nawet kręcącą się łezkę. W dodatku ja, jak to ja, nie lubię dawać niczego z przypadku, lubię sobie wszystko poukładać, dobrze przemyśleć, dać coś co ucieszy i coś co sprawi radość. Coś indywidualnego, stworzonego na miarę oczekiwań i specjalnie dla danej osoby. Nie tak dawno pisałam o kalendarzu, dziś również foto prezent tym razem jednak z rozmachem.

Foto książka, to najlepszy podarunek dla moich rodziców. Jedyny na który czekają z wytęsknieniem co roku. Pięknie wydana, w ekskluzywnej płóciennej okładce, sztywnymi stronicami, w wielkim formacie, z całą masą zdjęć które nie bledną i nie wysuwają się bokami. To doskonała niespodzianka, bardzo osobista i sprawiająca, że dziadkom z życia jedynych wnuczków mieszkających całkiem daleko, nie umknie już tak wiele. Kiedy zatęsknią zawsze mogą powspominać i napatrzyć się  do woli. Pamięć jest ulotna a dzieci rosną tym szybciej im rzadziej się je widuje.

Do kolorowania, rysowania szlaczków, a w następnej kolejności literek dziecko musi się samo przekonać, nie ma mowy o przymusie bo efekt będzie dokładnie odwrotny. Znając charakter Wojtusia "nie umiem więc nie chcę", trzeba go było odkąd pamiętam podchodzić od wszechstron bo nigdy go do rysowania, kolorowania i pisania po śladzie nie ciągnęło. Są oczywiście takie dzieci które same się garną. Wiem coś o tym bo mam w dom taki egzemplarz malucha. Alicja może dosłownie godzinę albo i dwie spędzić kolorując, pisząc pośladzie (tak umie już pisać po śladzie, kiedy jej brat w tym wieku nie umiał trzymać kredki :P), kreśląc. Nigdy jej nie zachęcałam, ona sama non stop chodzi i prosi o coraz to nowe kartki z kolorowankami. Jednak wracając do dzieci które za tym nie przepadają, polecam gotowe książeczki, kolorowe, wciągające, takie które mimochodem skuszą do złapania jakiegoś pisadła w garść. U nas to właśnie podziałało. Książeczki takie jak te dziś prezentowane Wojtek obecnie bardzo lubi. Nie mogę powiedzieć, że uwielbia, bo chyba do tego stopnia nigdy nie będzie się rwał do takich spraw (co innego do wspinania się po drzewach :P), ale często, chętnie i sam sięga po takie zeszyty. Zadania w nich wydrukowane są dostosowane do umiejętności przedszkolaka, barwne, różnorodne no i w najodpowiedniejszej na ten czas tematyce. Każde dziecko już chyba myśli o Mikołaju, a takie książeczki znalezione w paczuszce to myślę fajny pomysł :)

Tadeusz Sznuk

Dziennikarz i pilot

Mam w domu małego wielbiciela lotnictwa więc to, że najnowsza propozycja wydawnictwa Nasza Księgarnia podbije jego serce, mogę być pewna, mowa tu o książce Opowiem ci, mamo, co robią samoloty. Loty bliskie i dalekie, pasażerskie i towarowe odbywają się u nas każdego dnia i są zaraz po rycerzach i smokach jednym z tematów naj. I nie chciałabym tu szufladkować tej książki czy tematyki według płci, jednak u nas w domu ten podział właśnie, jest dość wyraźny - lecz kto wie, może tylko na razie :)

Kilka dni temu recenzowałam grę Kolorowe biedronki kto nie widział a jest ciekawy tej magnetycznej gry zapraszam TUTAJ(klik). Dziś odsłona kolejnej świetnej pozycji tym razem dla dzieci troszeczkę starszych bo 5+.Choc mój 4,5 latek pojął zasady w mig natomiast taktykę nadal sobie opracowuje, z gra na grę widzę, że idzie inną drogą, bardzo to cieszy bo od razu widać, że główka pracuje. Tematyka gry jest intrygująca bo przywodzi na myśl świetną zabawę, doroczny spływ tratwami po rwącej rzece to frajda której nie chce ominąć żadne zwierzę, ale tratwy są małe, a ochotników mnóstwo, nie każdy się zmieści. Kiedy wybije godzina spływu, zwierzęta muszą czym prędzej wskoczyć na swój środek lokomocji, trzeba bardzo uważać bo na przeładowanej tratwie nie trudno o wpadkę do wody.  Trzeba dobrze zaplanować skład. Bo kąpiel w zimnej wodzie gdy reszt przyjaciół odpływa na pewno nie będzie przyjemna.

Targi Książki w Krakowie to nie tylko wielkie wydarzenie wśród wielbicieli słowa pisanego, to również doskonałe miejsce dla entuzjastów gier planszowych. Miłośników czasu spędzonego w moim zdaniem dwa możliwie najlepsze sposoby jakie wymyślił człowiek. Rzecz jasna na Targach nie mogłoby zabraknąć Egmontu który na ten dzień wyznaczył premierę nowej serii gier dla dzieci i rodziców "Zagraj ze mną". Seria ta skierowana jest do rodzin które chcą wspólnie, wesoło ale i mądrze zagospodarować swój czas. "Zagraj ze mną" to gry które były nagradzane i nominowane w wielu prestiżowych konkursach, miedzy innymi do Kinderspiel des Jahres, czyli Gry Roku w Niemczech. Gry cieszyły się dużym zainteresowaniem również podczas Targów a dlaczego ?

My już wiemy, bo są rewelacyjne !!!
Zresztą zobaczcie sami, bo zapraszam Was na recenzję jednej z nich.