Miłosierdzie, czym ono jest dla człowieka? Czym ono jest dla mnie a czym dla Ciebie? 

Czy dla katolika miłosierdzie jest tym samym czym dla wyznawców Buddyzmu, Judaizmu, Islamu albo dla ateisty. Dla mnie miłosierdzie to synonim bycia chrześcijaninem. Nie uważam, że jakikolwiek człowiek wyznający inna wiarę lub jej nie wyznający nie jest lub być nie może miłosierny, mam na myśli kwestie zupełnie odwrotną. Jeśli jest się chrześcijaninem, takim prawdziwym, z krwi, kości i z duchem żyjącym Jezusem, nie można nie być człowiekiem przepełnionym miłosierdziem. Nie można, bo Jezus był uosobieniem tego słowa. Jeżeli ktoś idzie po jego śladach i chce kroczyć tą samą ścieżką jest "skazany" na bycie wielkodusznym, pełnym dobroci i umiłowania każdego człowieka jaki stąpa po ziemi. 

Książka Uczynki Miłosierdzia, to nie lektura dla każdego, jednak ostrzegam uczciwie, że łatwo nie będzie. Dlaczego? Bo otóż, prawda stanie Wam, przed oczami, sumienie zostanie zszarpane, obdarte z nieprawdy i nie będzie już tak jak było. Ta książka to swego rodzaju postawienie sobie pytania, czy robię wszystko co mogę? Czy te dziesiątki wymówek są czegokolwiek warte? Czy jestem otwarty na innych czy raczej wszystko robię przez pryzmat własnego egocentryzmu ? 

Czy stawiam na jednej szali alkoholika leżącego w rowie i kogoś komu pieniążki aż wysypują się z kieszeni i kto pachnie różami. Czy równie chętnie zaprosiłbym jednego i drugiego do stołu. Dalej czy chory, niepełnosprawny człowiek zobaczy w twoich oczach ten sam blask a na twarzy ten sam uśmiech co młodzieniec w pełni sił i zdrowia ? 

Czy dogłębnie przeanalizowaliście kiedykolwiek znaczenie i sens uczynków miłosierdzia co do ciała i co do duszy, czy potraficie je przełożyć na tu i teraz, właściwie zrozumieć i zinterpretować?

Jeżeli nie polecam gorąco tą książkę, ona może się stać drogowskazem na trudnej drodze naszego, życia. Nie jest to zbiór teorii to żywa wiara, na dziesiątkach przykładów i świadectw. Moc historii, fragmentów, cytatów, listów i innych śladów miłosierdzia, bądź jego braku.

Mocna książka, taka która powinna zostać przeczytana. Taka koło której nikt z nas nie powinien przejść obojętnie, podobnie jak obok potrzebującego. Książka nie pozwoli się dłużej ukrywać za zasłoną, nie pozwoli się dłużej kryć i udawać, żyjemy tu i teraz, nawet jeżeli nie wierzymy w Boga. Nikt z nas nie trwa wiecznie, nikt z nas nie będzie wiecznie zdrowy i młody, a pieniądza i majątek to rzecz zgubna, dziś jest jutro nie ma, pokój na świecie w obliczu obecnych wydarzeń też nie jest żadnym pewnikiem. Dziś ktoś potrzebuje pomocy, juro to mogę być ja, moje dziecko, ktoś najbliższy mojemu sercu. Książka uświadamia też, że uczynki miłosierdzia to coś więcej niż pomaganie ubogim to coś więcej jak jałmużna, czasem to dobre słowo, ciepły gest, a nawet cisza pełna zrozumienia, obecność, wysłuchanie.

Uczynki miłosierdzia
autor: Stanisław Klimaszewski MIC
wydawnictwo: Promic
rok wyd.: 2016
oprawa: twarda
format: 110 x 180 mm
liczba stron: 344

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
² Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
³ I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
⁴ Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
⁵ nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
⁶ nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
⁷ Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
⁸ Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.
⁹ Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.
¹⁰ Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.
¹¹ Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.
¹² Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
¹³ Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość. 

1 list do Koryntian